Recensie: Verschijning – Joany de Vries

Ik ken Joany van haar blog Craving Pages, waar ze over boeken schrijft. Maar ze schrijft maar dan alleen recensies, ze schrijft ook verhalen. In januari kwam namelijk haar boek Verschijning uit, nadat ze de YA-schrijfwedstrijd van Uitgeverij Q (nu Volt) won. Vandaag vertel ik je wat ik van haar boek vond.

Hier gaat Verschijning over

Jeanne Weeber is de dochter van ‘s werelds populairste YouTube-ghosthunter. Met een team bestaande uit Jeanne, haar vader Howard, zijn rechterhand Nick en clown/cameraman Mirza reizen ze van hot naar her om spooklocaties te onderzoeken. Meestal blijkt er niets bovennatuurlijks aan de hand te zijn, maar aangezien spoken goed zijn voor toerisme, zijn Howard en zijn team tegen een vergoeding wel bereid om wat bewijsmateriaal te fabriceren.

Als het team een opdracht uit Nederland krijgt aangeboden neemt Jeanne de opdracht stiekem aan. Ze wil altijd al graag naar Nederland; het land waar haar moeder, die ze nooit heeft gekend, vandaan komt. Ze reist in haar uppie af naar Eindhoven, waar ze wordt opgepikt door Wietse, haar online gevonden gastheer in Oss.

Samen gaan ze op zoek naar Jeanne’s moeder. Dat levert een zoektocht op die leidt langs ouija-borden, op hol geslagen kuddes wisenten en mogelijk sinistere huisdieren, waardoor Jeanne begint te vermoeden dat ze dit keer écht op een bovennatuurlijk mysterie is gestuit.

Veel research & thema’s

Een verhaal over een meisje van wie de vader een ghosthunter is op YouTube? Ik vind het géniaal bedacht. Lekker modern ook. Tel daarbij op dat het verhaal zich afspeelt in Nederland – in Oss en Eindhoven – en het feit dat de schrijfster veel research heeft gedaan naar de geschiedenis over het gebied, en je snapt dat dit een goede basis is voor een YA-boek. Alleen daarvoor al: petje af.

‘Het gaat over ghosthunting en een bosachtig gebied waar het daadwerkelijk spookt, maar het verhaal gaat over veel meer dan dat’

Maar eerst even naar de thema’s. Het gaat over ghosthunting en een bosachtig gebied waar het daadwerkelijk spookt, maar het verhaal gaat over veel meer dan dat. Hoofdpersoon Jeanne is ook op zoek naar zichzelf en wil weten wie haar Nederlandse moeder is. Ze tourt met haar vader en aanhang van het Youtube-kanaal door Europa in een camper. Als ze ziet dat ze een aanvraag hebben vanuit Nederland, besluit ze op eigen houtje af te reizen naar Eindhoven. Haar vader zou het anders toch verbieden en ze wil antwoorden. Zo komt ze bij Wytse terecht, die zijn appartement verhuurt in Oss. Samen gaan ze op zoek naar meer informatie en komen ze plotseling in een bosachtig gebied terecht waar het écht lijkt te spoken. Creepy as hell. Ook draait het in het boek veel om het thema vriendschap. Jeanne is vrienden met de medewerkers van het YouTube-kanaal, die altijd mee op reis zijn, maar ook met een vriendin uit Schotland die ze online spreekt. Verschillende vormen van vriendschap komen voorbij en ze voelen allemaal even warm aan. Heel mooi om te lezen.

Personages en het ingewikkelde plot

Ik vind het best lastig om te zeggen wat ik van het boek vond. Misschien is het handig om het eerst te hebben over de personages, die vond ik namelijk heel goed uitgewerkt. Ieder personage kwam realistisch over en had een functie in het verhaal. Dat vond ik tof. De banden onderling vond ik ook sterk. Je voelt heel duidelijk hoe de verhoudingen in de groep liggen en hoe de vriendschappen zijn. Jeanne en Mirza hebben bijvoorbeeld een andere band dan Jeanne en Wytse of Jeanne en Nick. Ook de humor tussendoor is hilarisch. Auteur Joany de Vries maakt veel nerdy grapjes over het YA-genre (waarom moet een vrouwelijke held in een boek altijd op het moment suprême verliefd worden?) en dat is heel grappig als je zelf vaak YA leest.

‘Het verhaal zit goed in elkaar en uiteindelijk vallen de meeste puzzelstukjes op hun plek, maar het is in zijn geheel wel érg veel’

Dan het plot. Dat is namelijk behoorlijk ingewikkeld. In het begin zat ik helemaal in het verhaal en had ik steeds zin om door te lezen. Ik wilde weten hoe het precies zat met Jeanne. Op een bepaald moment wilde ik gewoon een klein brokje nieuwe informatie hebben, iets van duidelijkheid, maar dat kwam telkens niet. En dat is heel jammer, omdat het verhaal behoorlijk ingewikkeld is en je als lezer echt niet alle puzzelstukjes al op zijn plek kunt leggen.

In het midden van het boek was ik dus een beetje verloren, maar ik las door. Het spookachtige en mysterieuze aspect wordt steeds meer uitgewerkt en Jeanne krijgt zelfs gekke dromen. De schrijfster speelt met werkelijkheid en illusie, waardoor je niet precies weet wat er nu realiteit is en wat niet. Dat vond ik erg tof en ook een toevoeging aan de sfeer van het verhaal. Toch bleef het na het middenstuk te warrig voor mij. Het verhaal zit goed in elkaar en uiteindelijk vallen de meeste puzzelstukjes op hun plek, maar het is in zijn geheel wel érg veel. Het boek krijgt van mij 3,5 sterren en het cijfer 7 (op een schaal van 10). Het idee is fantastisch, maar als sommige elementen uit het boek waren gehaald, was het verhaal denk ik duidelijker en sterker geweest. Ondanks dat heb ik wel van het verhaal genoten. Joany heeft een prettige eigen schrijfstijl, waardoor ik graag meer van haar wil lezen in de toekomst.