Recensie: Verlangen (De Royals #4) – Erin Watt

Yes, het vierde deel van De Royals-serie van Erin Watt is uit (en deel vijf komt begin 2019 al!) Dit keer geen Ella en Reed in de hoofdrol, maar middelste Royal-broer Easton. En dat is toch behoorlijk wennen, maar gelukkig ook erg vermakelijk. Dit vond ik van het boek.

door Paula

Lees hier mijn recensies over Verleiding, Verraad en Geheimen.

Hier gaat Verlangen over

Easton Royal heeft het allemaal: hij is aantrekkelijk, rijk en intelligent. Zijn doel in het leven is om zo veel mogelijk lol te hebben. Over de consequenties denkt hij nooit na. Waarom zou hij ook? Tot Hartley Wright zijn makkelijke leventje op de kop zet. Zij is het enige meisje dat nee tegen hem zegt. Ze wil hem niet, hij moet eerst maar eens volwassen worden.

De personages: dag Ella en Reed, hallo Easton en Hartley

Ik zei het al even, Easton heeft de hoofdrol in dit boek. Dat vond ik behoorlijk wennen, omdat ik natuurlijk Ella en Reed gewend was uit de vorige delen. Toch vind ik de keuze van Erin Watt om een nieuw verhaal te vertellen vanuit een ander perspectief wel goed. Hoe leuk Ella en Reed ook zijn, een vierde deel over hen was denk ik te veel geworden. Alles is tenslotte wel verteld en je moet een keer stoppen met zo’n verhaal. Daarom: Easton. Een compleet andere Royal-broer dan Reed, merk je al meteen. Easton is jonger, onvolwassener en vooral nog heel erg op zoek naar zichzelf. Ik merkte dat ik Easton eerst niet zo leuk vond (hallo, wie kan er tippen aan Reed? ben nog stiekem nog steeds verliefd op hem, haha), maar naar mate het verhaal vorderde begon ik hem beter te begrijpen. Hij is niet een oppervlakkige rijke jongen zoals je op het eerste gezicht denkt, er zit meer achter.

‘Easton is jonger, onvolwassener en vooral nog heel erg op zoek naar zichzelf’

Ook achter Hartley zit een heel verhaal. Easton en Hartley leren elkaar kennen op school, tijdens een héle ongemakkelijke situatie. Vervolgens denkt Easton dat hij Hartley zo voor zich kan winnen, maar dat loopt compleet anders. Hartley staat ondanks de situatie waarin ze zich bevind, stevig in haar schoenen. Ze vindt dat Easton eerst maar eens volwassen moet worden, voordat ze hem een kans geeft. Echt, Hartley is een fantastisch personage. Ze heeft een beetje de stoere vibe van Ella, maar is aan de andere kant heel gevoelig. Wat ik vooral goed vond, is dat ze zich niet laat kennen. Kortom, een sterk vrouwelijk personage. Daar hou ik van. Enige minpunt: ik had héél graag ook vanuit Hartley willen lezen. Maar aangezien het boek deels draait om de mysterieuze geheimen van Hartley, is de keuze voor het perspectief van Easton wel te begrijpen. En eh, ik gok dat we wel vanuit Hartley kunnen lezen in deel vijf! 🙂

Het plot: minder vlot dan de eerdere delen

Dan het plot. Ken je dat, dat je een boek uitleest en het voelt alsof er in het verhaal bijna niets is gebeurd? Dat had ik met Verlangen. Het verhaal leest redelijk vlot, maar kon voor mij niet tippen aan de eerdere delen. Ik zat lang na te denken over waarom dat precies zo is en ik denk dat het aan het plot ligt. Easton is in het boek erg bezig met zichzelf, uitvinden wie hij eigenlijk is of dan toch zijn zorgen wegdrinken. Hij is ondertussen bezig met het ontdekken van Hartley, maar verder gebeurt er eigenlijk vrij weinig. Daardoor kabbelt het verhaal en leest het net niet zo lekker door, in ieder geval niet zo lekker als ik had verwacht van Erin Watt.

‘Het verhaal leest redelijk vlot, maar kon voor mij niet tippen aan de eerdere delen’

Ik heb daarom een dubbel gevoel over het boek. Aan de ene kant las ik door omdat ik wilde weten wat er met Hartley aan de hand was, aan de andere kant had ik niet altijd zin om verder te lezen. Wel heeft ook dit boek een echte Erin Watt-cliffhanger aka. een cliffhanger waardoor je mond openvalt en je direct het volgende boek wilt lezen. Misschien wel de heftigste cliff tot nu toe, dus prepare yourself! Ik moest het einde een paar keer lezen om het te geloven.

Mijn eindoordeel over het boek

Ik geef Verlangen van Erin Watt 3,5 sterren. De eerste drie boeken in de serie vond ik zo geweldig, dat het natuurlijk moeilijk is om daaraan te tippen. Toch is Verlangen zeker niet slecht. Het boek heeft potentie, zeker omdat de band tussen Easton en Hartley steeds beter lijkt te worden. Maar ja, ik miste de vlotte pen van Erin Watt echt in dit deel. De uitwerking kon een stuk beter. Kortom: niet mijn favoriete deel. Ik ben alleen wel erg benieuwd wat het vijfde deel in petto heeft. Hopelijk meer Hartley. We zullen zien!

Wat vind jij van de Royals-serie?