Recensie: Sorta Like A Rockstar – Matthew Quick

Matthew Quick ken je misschien wel van Liefde Kan Mislukken, The Reason You’re Alive of zijn verfilmde roman The Silver Linings Playbook (Maak Me Gek! is de Nederlandse titel). Nu is er een YA-roman van zijn hand verschenen, genaamd Sorta Like A Rockstar. Dit vond ik van het boek.

Hier gaat Sorta Like A Rockstar over

“Amber Appleton woont samen met haar moeder in de schoolbus waarmee haar moeder overdag de kost verdient. Gelukkig is Amber een superster als het op optimisme aankomt. Maar haar optimisme wordt zwaar op de proef gesteld als een afschuwelijke gebeurtenis haar hele bestaan op losse schroeven zet.”

Hartverscheurend en hartverwarmend

Sorta Like A Rockstar is opgedeeld in vier delen. Matthew Quick gooit je in deel één meteen regelrecht in het leven van Amber, die in de beginscène wakker wordt in de schoolbus waarin ze woont met haar moeder. Vanaf dat moment kijk je als lezer een volledige dag mee in het leven van Amber. Een hele toffe opbouw, vond ik. Je weet echt tot in detail waar Amber mee bezig is en hoe haar leven er op een dag ongeveer uitziet – van wandelen met haar hond Bobby Big Boy en naar school gaan tot zingen met de Koreaanse Diva’s Voor Jezus in de kerk. Door het eerste deel leer je Amber supersnel kennen én langzamerhand ook alle andere kleurrijke personages, zoals Pastoor Chee, Antieke Joan, haar goede autistische vriend Ricky en zijn moeder Donna.

‘Door het eerste deel leer je Amber supersnel kennen én langzamerhand ook alle andere kleurrijke personages’

De veelzijdigheid van personages sprak me meteen aan. Het voelt allemaal lekker vrolijk in het begin, ook al is de situatie waarin Amber en haar moeder zitten verre van perfect. Donna, de moeder van beste vriend Ricky, helpt Amber enorm en dat zorgt voor een hartverwarmend gevoel in het verhaal. Maar dan, je ziet ‘m vast al aankomen, wordt het verhaal opeens erg hartverscheurend in plaats van hartverwarmend. Ik verklap niks, maar deze gebeurtenis zet het leven van Amber totaal op zijn kop. In deel drie is de vrolijkheid van het begin voorbij en leef je mee met Amber, die onwijs verdrietig is en het allemaal niet meer weet. Gelukkig krabbelt ze weer wat op aan het einde van deel drie en wordt deel vier naast verdrietig, vooral hoopvol. Dat is onwijs mooi om te lezen.

Rainbows-and-unicorns-einde: beetje onrealistisch, maar wel vermakelijk

Ondanks de fantastische elementen in dit boek – personages om over naar huis te schrijven, veel diversiteit (in de vriendengroep van Amber zitten een autistische jongen, een jongen in een rolstoel en een donkere jongen) en een flinke dosis hoop – had ik nadat ik het boek dichtsloeg niet een enorm ‘wow’-gevoel. Dat komt door twee dingen. Ten eerste komt dat door Amber. Hoewel ik haar een heel leuk personage vond en met haar meeleefde, voelden sommige dingen wat onrealistisch of geforceerd. Matthew Quick sprenkelt in het eerste deel nogal wat coolheid over de hoofdpersoon heen. Amber praat bijvoorbeeld heel sarcastisch en zegt telkens ‘Serieus? Serieus’. Die geforceerde coolheid was soms een beetje irritant.

‘Die geforceerde coolheid was soms gewoon een beetje irritant’

Ten tweede vond ik het verhaal richting het einde toe onrealistisch worden. Alles zit perfect in elkaar, alleen vond ik het té perfect. Het leek wel alsof het boek geschreven is om ooit verfilmd te worden (wat het dus ook wordt, dat is wel tof!) Maar goed, ondanks het over the top-einde, is Sorta Like A Rockstar wel heel vermakelijk. En laten we eerlijk zijn: soms is zo’n heerlijk Amerikaans rainbows-and-unicorns-einde ook wel eens fijn. Ik sloeg het boek misschien niet dicht met een ‘wow’-gevoel, maar wel met een grote glimlach. Gemengde gevoelens dus over dit einde.

Mijn eindoordeel over het boek

Ik geef Sorta Like A Rockstar 3,5 sterren. Het is een fijn boek dat gemakkelijk leest en heeft fijne personages in zich die je in je hart wilt sluiten. Toch vond ik niet alles top aan dit boek, zoals de manier waarop de schrijver Amber cool probeert neer te zetten en het te filmische einde. Al met al ben ik redelijk positief en zou ik het boek toch wel aanraden. Ik heb me namelijk geen moment verveeld met dit boek, het is super vermakelijk. Bovendien wordt deze YA-roman verfilmd door Netflix, dus daar ben ik onwijs benieuwd naar.

Heb jij al eens iets gelezen van Matthew Quick? Laat het me weten in de reacties.