Recensie: Koninginnen (Three Dark Crowns #1) – Kendare Blake

Koninginnen van Kendare Blake is een fantasyboek dat gaat over drie koninginnen. Het verhaal sprak me meteen aan. Best origineel en volgens mij een tikje duister. Dit vond ik van het eerste deel in de Three Dark Crowns-trilogie.

Hier gaat Koninginnen over

Op het eiland Fennbirn wordt elke generatie een drieling geboren – drie koninginnen, alle drie erfgenaam van de troon en alle drie in het bezit van een bijzondere kracht.

Mirabella kan met een knip van haar vingers vlammen doen oplaaien en hevige stormen ontketenen. Katherine kan zonder blikken of blozen het dodelijkste gif doorslikken zonder ziek te worden, en Arsinoe, zo gaat het gerucht, kan de mooiste bloemen laten bloeien en wilde leeuwen temmen met één enkele blik.

Maar aangezien er maar één van hen gekroond kan worden, moeten de zussen de strijd met elkaar aangaan. Op de nacht van hun zestiende verjaardag, begint het gevecht. En dat is niet zomaar een spelletje, maar een gevecht op leven en dood…

Duizelingwekkend veel personages en drie perspectieven

Drie zusjes met alledrie een speciale gave, die elkaar moeten vermoorden om op de troon te komen van het eiland Fennbirn. Gruwelijk, maar ook behoorlijk tof voor een fantasyboek. Ik vroeg me direct af hoe het af zou lopen. Koninginnen begint in ieder geval veelbelovend. Er staat een kaart in het begin met daarop het eiland Fennbirn. Handig vind ik, want daar kan je makkelijk naar terugbladeren. De worldbuilding vond ik, mede door de kaart, erg goed. Van de drie steden waar de drie koninginnen wonen, heb je al snel een beeld voor ogen.

‘Eerst lees je vanuit het perspectief van Koningin Katherine, dan vanuit Arsinoe en dan schakel je over naar Mirabella’

Maar dan. Na de kaart begint het verhaal pas echt en word je als lezer behoorlijk in het diepe gegooid. Eerst lees je vanuit het perspectief van Koningin Katherine, dan vanuit Arsinoe en dan schakel je over naar Mirabella. Dat gaat allemaal behoorlijk snel. Ik had bijvoorbeeld net een beeld gemaakt van Koningin Katherine de gifmengster en Landhuis Greavesdrake of het hoofdstuk is alweer voorbij en ik zit in de stad waar Arsinoe woont. Misschien komt het omdat ik niet vaak fantasy lees, maar soms kon ik het even niet meer bijhouden. Dat kwam naast de schakeling van perspectief ook door het duizelingwekkende aantal personages. Echt, er zijn VEEL bijpersonages in de drie paleizen van de koninginnen. Heel erg veel. En iedereen heeft een naam en een functie. Zelfs aan het einde van het boek had ik bij een paar bijpersonages nog niet helemaal door wie het waren. Jammer.

De spannende tweede helft

De eerste helft van het boek was ik vooral bezig met het uitvinden van wie wie was en het überhaupt begrijpen hoe het gekke eiland Fennbirn in elkaar zit. Dat is allemaal wel echt goed uitgewerkt, moet ik zeggen. Van de gaves van de koninginnen tot de geschiedenis van Fennbirn zelf, overal is over nagedacht. Dat maakt het ook extra fijn om te lezen voor echte fantasylezers. Het is niet zo dat er verhaallijnen onafgemaakt zijn of dat er willekeurige dingen gebeuren. Het plot zit goed in elkaar, dat is zeker.

‘Rond de helft van het boek wordt het spannender’

Nou ja, de eerste helft was het voor mij niet helemaal. Veel uitvogelen, maar er gebeurde verder ook nog erg weinig. Je leert de koninginnen en hun gaven kennen, that’s it. Pas rond de helft van het boek wordt het spannender, omdat dan het Beltane-festival gaat beginnen (het begin van Het Jaar Van De Troonsbestijging; vanaf dan mag het moorden van de koninginnen beginnen). Daarnaast gebeuren er ook genoeg andere dingen die het tweede deel eindelijk de vaart geven die het boek nodig heeft. Het is niet zo dat ik bij wijze van spreken steeds met open mond zat te lezen, maar ik zag toch veel gebeurtenissen niet aankomen en het einde is ook een behoorlijke plottwist. Daardoor werd ik toch wel nieuwsgierig naar het vervolg..

Mijn eindoordeel over Koninginnen

Al met al is Koninginnen van Kendare Blake een redelijk goed begin van de trilogie. Ik had meer spanning verwacht vanaf bladzijde 1, dat viel me wel tegen, en de overload aan bijpersonages lieten mijn hoofd soms duizelen. Maar toch, het tweede deel van het boek maakt veel goed. Je merkt dat het een aanloop is naar de rest van de trilogie. Ik geef Koninginnen daarom drie sterren. Hopelijk zit er meer vaart in de komende delen en weet het tweede deel me meer mee te slepen dan dit deel.

Heb jij Koninginnen al gelezen?