Recensie: Elke dag dichter bij de sterren (Ventura Saga #3) – Kate Ling

Elke Dag Dichter Bij De Sterren van Kate Ling kun je prima zonder de eerste twee boeken van de Ventura Saga lezen. Het is namelijk een compleet ander verhaal en speelt zich af voor de gebeurtenissen in Eenzaam En Extreem Ver Weg & De Gloed Van Gedoofde Sterren. Dit vond ik van deze prequel.

Hier gaat Elke Dag Dichter Bij De Sterren over

Bea is de eindeloze sleur van school helemaal zat en heeft genoeg van haar uitzichtloze baan waarmee ze haar overspannen moeder onderhoudt. Ze droomt van een uitweg.

Als er een signaal uit de ruimte wordt ontvangen, wordt er een missie gepland om de oorsprong hiervan te achterhalen. De missie zal honderden jaren duren en hoewel ze haar hele leven achter zich zal moeten laten, weet Bea zeker dat ze mee de ruimte in moet. Maar dan wordt ze verliefd…

Moeilijke situaties & roadtrippen naar Spanje

Elke Dag Dichter Bij De Sterren van Kate Ling gaat over Bea (de overgrootmoeder van Seren in de eerste twee boeken.) Ze is een tiener met een uitzichtloze toekomst. Als ze op televisie ziet dat ze vrijwilligers zoeken om mee te gaan naar de ruimte, weet ze dat ze een kans moet wagen. Ze voelt gewoon dat dit is wat ze moet doen. En zo begint het boek. Je valt meteen in het leven van Bea – inclusief overspannen moeder, haar jarenlange verliefdheid op Micah (het vriendje van haar beste vriendin) en haar stiefbroer Jam.

‘Je valt meteen in het leven van Bea – inclusief overspannen moeder, haar jarenlange verliefdheid op Micah (het vriendje van haar beste vriendin) en haar stiefbroer Jam’

In het begin moest ik even wennen aan Bea. Ze is anders dan hoofdpersoon Seren in de eerste twee boeken, maar gelukkig ook erg likeable. Door haar slechte situatie thuis gun je haar een nieuw leven, misschien wel in de ruimte. Ook leefde ik erg mee omdat ze hopeloos verliefd is op Micah, het vriendje van haar beste vriendin. Een mega lastige situatie. Bea durft het namelijk niet te vertellen en verzwijgt het al jaren. Ik vond dat zo zielig voor haar. Een oplossing vinden voor haar ‘probleem’ lijkt onmogelijk, tot ze met haar vrienden – inclusief Micah – op roadtrip gaat van hun woonplaats in Engeland naar het zonovergoten Spanje.

Een futuristisch boek met een zomers tintje

Bea en haar vrienden gaan dus richting Spanje met de auto, vanuit hun woonplaats in Engeland. In Spanje is namelijk de raketbasis. Alle vrijwilligers moeten zich daar melden, waarna er allemaal tests zullen plaatsvinden zodat alleen de beste tieners van de wereld meekunnen op ruimtereis. En ja, die ruimtereis is voorgoed. Het mysterieuze signaal dat ze achterna gaan reizen ligt namelijk lichtjaren verder.

‘Kate Ling laat je meeleven met de personages en zet je aan het denken over wat je zelf zou doen in de situaties waarin Bea beland’

Maar terug naar de roadtrip naar de Spaanse raketbasis, want daar gaat het boek vooral over. Ik vond het onwijs leuk om de vrienden te volgen op hun reis. Ze slapen in een tent, lopen door vervallen dorpjes (lang verhaal kort: het is 2050 in het boek en er is veel veranderd in de wereld, waardoor het platteland o.a. amper bewoond is) en rijden langs velden met zonnebloemen of sinaasappels. Het geeft het boek een hele zomerse sfeer, heerlijk is dat. Ook blijft het voortdurend spannend omdat Micah en Bea misschien wel iets te close worden met elkaar én omdat je wilt weten of Bea nu echt de ruimte in zal gaan.

Kortom: dit is een futuristisch boek met een zomers tintje. Kate Ling zet de wereld van 2050 goed neer. Ze laat je meeleven met de personages en zet je aan het denken over wat je zelf zou doen in de situaties waarin Bea beland. Bovendien is het einde heel ontroerend. Ik kreeg er een brok van in mijn keel. Tissues bij de hand houden is ook zeker geen overbodige luxe.

Mijn eindoordeel over het boek

Ik geef Elke Dag Dichter Bij De Sterren van Kate Ling vier sterren. De boeken die zich daadwerkelijk afspelen in de ruimte vond ik ook erg tof, maar ik denk dat dit derde deel mijn favoriet is geworden. Bea heeft in ieder geval indruk op me gemaakt. Waarom ik geen vijf sterren geef? Omdat ik wederom een tweede perspectief miste. Dat had het net wat leuker en afwisselender gemaakt. Ook was er – net als in deel 1 en 2 – behoorlijk veel insta love. Dat vond ik jammer. Verder ben ik erg positief en raad ik je dit boek zeker aan.