Recensie: Duizend hoog – Katherine McGee

Duizend Hoog is een verhaal dat zich afspeelt in de toekomst, in 2118 om precies te zijn. Een wereld waarin het normaal is om een hovercraft te nemen in plaats van een taxi en contactlenzen te dragen waardoor je met elkaar kunt praten. Maar het is ook een wereld waarin er hele aparte soorten drugs worden verhandeld. Klinkt bizar toch? Dit is mijn recensie van Duizend Hoog van Katharine McGee. Een boek dat mij heeft verrast.

Hovercrafts en fancy contactlenzen

Het is 2118 in New York, een stad die enorm is geïnnoveerd. Zo staat er een toren van duizend verdiepingen midden op Central Park. De rijkste mensen wonen bovenin de toren: zij hebben contactlenzen om met elkaar te praten, pakken regelmatig een hovercraft of een helikopter om van locatie naar locatie te komen en winkelen in de duurste winkels. Hoe lager je komt, hoe armer de mensen zijn. Geen luxe huizen maar krappe panden met donkere gangen. Daar hebben ze helemaal geen contactlenzen en pakken ze al helemaal nooit een hovercraft.

Maar dan springt er een meisje van duizend hoog af. Wie is het en hoe heeft het kunnen gebeuren? Het boek begint met deze scene en je komt er in het verhaal langzaam achter wie er nu echt is gevallen. Alleen gebeuren er ondertussen ook nog enorm veel andere dingen. De levens van de mensen van de lage verdiepingen en de hogere verdiepingen raken in elkaar verweven; maar of dat nou zo’n goed idee is?

Sceptisch in het begin, maar daarna niet meer

Wauw, wat een verhaal. Ik las het boek uit en moest oprecht even bijkomen na het bizarre einde. Natuurlijk geef ik geen spoilers, maar wat ik wel kan zeggen is dat je er langzaam achter komt wie er van de toren is gevallen. En dat is heftig. Maar laten we bij het begin beginnen, want toen had ik zeker niet het gevoel dat dit een goed verhaal ging worden.

In het begin van het verhaal was ik sceptisch. Je volgt namelijk vijf personages – Leda, Eris, Rylin, Watt en Avery. Vijf personages volgen en ook nog een beetje leuk vinden? Dat leek me best een moeilijke opgave. Het lukte daarom ook niet goed om in het verhaal te komen. Pas na honderd bladzijden zat ik pas echt in het verhaal. Het is dus zeker even doorlezen, maar dat is het meer dan waard. Ik voelde me na die 100 pagina’s namelijk steeds meer thuis in dit futuristische verhaal en begon de personages steeds beter te kennen en stuk voor stuk leuk te vinden. Sommigen iets meer dan de anderen (Rylin en Eris vond ik heel leuk, Leda iets minder).

“Van de hovercrafts en de contactlenzen tot klaslokalen waarin hologrammen worden afgebeeld zodat het lijkt alsof je naar het plafond van een kerk kijkt – na dit verhaal vond ik het bijna jammer dat ik het zelf niet had!”

Origineel, het lijkt op PLL en Gossip Girl en het heeft heel veel personages

Ik kan dit boek niet anders bestempelen dan een must-read. Het is zo onwijs tof en dat heeft verschillende redenen. Ten eerste is het een futuristisch verhaal dat ook nog eens heel origineel is. Ik heb nog nooit een verhaal gelezen over een toren met duizend verdiepingen. Het hele futuristische aspect daarbij maakt het extra bijzonder. Van de hovercrafts en de contactlenzen tot klaslokalen waarin hologrammen worden afgebeeld zodat het lijkt alsof je naar het plafond van een kerk kijkt – na dit verhaal vond ik het bijna jammer dat ik het zelf niet had (haha!).

Ten tweede is het tof als je van Pretty Little Liars en Gossip Girl houdt, net zoals ikzelf. Het is al vaak in promoteksten gezegd dat dit boek daar een beetje op lijkt. Geloof mij, dat is ook echt zo. Qua Gossip Girl betekent het dat dit verhaal zich in New York afspeeld en dat het veel over de rijkste mensen van de stad gaat (die natuurlijk feesten geven). De manier waarop het op Pretty Little Liars lijkt is dat je meerdere mensen volgt en uiteindelijk alles samenkomt. Het heeft soms ook spannende stukken in zich dat op PLL lijkt. En bovendien heeft elke persoon in het verhaal een geheim.

“Elk persoon in het verhaal heeft een geheim”

Als laatste is het een geweldig boek omdat het zoveel perspectieven heeft. Ja, het is even wennen om vijf (!) personages te volgen, maar als je in het verhaal zit wil je niet meer stoppen. Ik kan daarom echt wel zeggen dat ik dit verhaal ben gaan waarderen omdat ieder personage zulke eigen aspecten heeft. Watt, Leda, Eris, Avery en Rylin – ieder personage heeft iets waardoor je blijft doorlezen. Kom maar door met een tweede deel van dit boek, zou ik zeggen! 😉 Ik geef dit boek in ieder geval vijf sterren.

Heb jij Duizend Hoog al gelezen?