Recensie: De roos uit het beton – Angie Thomas

De prequel op de bekende YA-roman The Hate U Give, dat is De roos uit het beton van Angie Thomas. Dit keer niet het verhaal van Starr, maar die van haar vader Maverick. Hoe was zijn leven toen hij 17 was? We duiken in een YA-verhaal over bendeleden, tienerzwangerschappen en overleven terwijl iedereen je als ‘hopeloos tuig’ bestempeld.

Het leven door balanceren

Net als The Hate U Give en Niet te stoppen, speelt ook De roos uit het beton van Angie Thomas zich af in de fictieve wijk Garden Heights. Alleen is het niet anno nu, maar in de jaren ’90. We volgen Maverick Carter, die later de vader van Starr (de hoofdpersoon uit The Hate U Give) zal worden. Zijn leven speelt zich af in deze achterbuurt, waar drugsdealen aan de orde van de dag is. Maverick is de zoon van een voormalig berucht bendelid en heeft daarom ook King Lord-bloed, zoals de groep heet.

‘De grote jongens rijden in dure auto’s, dat wil hij ook, maar vooral wil hij rekeningen kunnen betalen voor zijn moeder’

Alleen twijfelt Maverick steeds meer. Hij dealt eerst voor de King Lords, zelfs een beetje achter de rug van sommige leden om, omdat hij bij wil verdienen. De grote jongens rijden in dure auto’s, dat wil hij ook, maar vooral wil hij rekeningen kunnen betalen voor zijn moeder. Met meerdere banen knoopt ze de eindjes aan elkaar, hij wil helpen. Maar met alleen wiet dealen kom je er niet, en dus dealt hij ook in andere soorten drugs die veel meer opleveren. Mav’s leven is allesbehalve makkelijk, maar hij is ook een gewone jongen. Hij helpt zijn moeder, heeft een hart van goud, hangt met zijn vrienden bij een basketbalveldje en is verliefd op Lisa. Hij balanceert zijn leven door, maar dan slaat het om naar de verkeerde kant. Door een misstap van Maverick, blijkt een meisje zwanger van hem te zijn. En: na een DNA-test blijkt hij de vader te zijn. Opeens zit hij met zijn zoontje Seven thuis en moet hij niet enkel zijn moeder en hemzelf onderhouden, maar ook zijn zoontje.

Naar de goede kant

Ik vond De roos uit het beton wederom een ontzettend goede YA-roman van Angie Thomas. Je merkt dat ze weet wat er speelt onder zwarte Amerikaanse tieners. Dit verhaal over Maverick is spot on. Het lijkt precies het grijze gebied zien tussen goed en slecht. Maverick wil het juiste pad bewandelen, richting de goede kant balanceren. Hij wil niet meer drugs dealen, maar hard studeren en proberen om een goede vader te zijn voor zijn zoontje. Maar hij wil óók rekeningen kunnen betalen waar zijn moeder mee in de knel komt. De thuissituatie is namelijk niet zo gemakkelijk, aangezien zijn vader al lang in de gevangenis zit en zijn moeder alles zelf moet regelen. Gelukkig zijn er ook vrienden, familieleden en buurtgenoten die bijspringen qua hulp en eten, maar rekeningen betalen zullen ze zelf moeten doen.

‘De vechtlust, die wil van proberen, om het tóch goed te doen en niet als zijn vader te eindigen, voel je enorm bij Maverick’

In die spagaat begeeft Maverick zich, waardoor je als lezer zijn dilemma’s voelt. Door de invoelende manier van schrijven van Thomas, begrijp je de keuzes die Maverick maakt, ook al zijn ze niet per se goed. Het rechte pad bewandelen is zo makkelijk nog niet, zeker niet als je punten achterstaat als zwarte tiener en iedereen je ‘hopeloos tuig’ vindt. De vechtlust, die wil van proberen, om het tóch goed te doen en niet als zijn vader te eindigen, voel je enorm bij Maverick. Tegelijkertijd speelt er naast het feit dat hij nu een zoontje heeft, een ingewikkelde relatie met Lisa (niet de moeder van het kind) en het drugsdealen nog veel meer. Zijn vader zit in de gevangenis, zijn moeder probeert door te gaan met leven en dan zijn er in de wijk ook regelmatig schietpartijen. Zie daar maar eens te overleven.

Een heel sterk boek van Angie Thomas

Angie Thomas laat je als lezer meekijken door een tipje van de sluier op te lichten van de levens van sommige zwarte tieners. Van buitenaf kun je zeggen ‘deal geen drugs, zoek een baan’, maar zo makkelijk is dat niet als je middenin zo’n wijk opgroeit. Zo zwart-wit is het leven niet. Kortom: wederom een heel sterk boek van Angie Thomas. Meeslepend, vlot en invoelend geschreven waardoor je als lezer ongetwijfeld ook een beetje meer begrip meekrijgt. Vier sterren.

Dit boek is uitgegeven bij Uitgeverij Moon en vertaald door Aimee Warmerdam