Recensie: De Eliminatie – Daniëlle Bakhuis
De Eliminatie van Daniëlle Bakhuis zag ik vaak voorbijkomen op Goodreads. Veel boekbloggers en andere mensen die ik volg, gaven het boek massaal vier of vijf sterren. Mega hoog, dus ik was enorm benieuwd waarom De Eliminatie nu zo’n goed boek zou zijn. Een beetje kritisch – maar vooral heel enthousiast, want de flaptekst klinkt al zo spannend! – kocht ik het boek. Vandaag laat ik je weten of dit boek daadwerkelijk de moeite waard is en het van mij ook vier of vijf sterren krijgt.
In het kort: De Eliminatie
Wanneer de zestienjarige Chleo van Doren wakker wordt in een vochtige garage weet ze meteen dat het mis is. Ze is opgesloten met negen anderen, waaronder een junk, een oude man in een rolstoel en een baby. Elimineer de helft om de anderen te laten leven, luidt de boodschap. Maar hoe overtuig je anderen ervan dat je de moeite waard bent, als je dat zelf eigenlijk niet vindt?
Goede setting & veel personages
De Eliminatie begint eigenlijk als een doodgewoon verhaal. Je leest namelijk eerst meer over hoofdpersoon Chleo en haar leven. Dat is best interessant, maar het verhaal slaat al heel snel om. Stond Chleo eerst nog op de bus te wachten, het andere moment wordt ze wakker in een garage. Daardoor kom je meteen in een hele spannende situatie terecht. De setting vond ik daarom ook heel erg goed in het boek: opgesloten in een vochtige garage met nog negen andere mensen. De personages kunnen letterlijk geen kant op, dus bijna het hele boek door lees je wat er in die creepy garage gebeurd.
‘Stond Chleo eerst nog op de bus te wachten, het andere moment wordt ze wakker in een garage’
De locatie is dus zeker het sterkste punt van dit verhaal, maar ook de personages maken het verhaal. Hoewel ik een beetje huiverig was (leer je al die personages wel goed genoeg kennen, of blijft het te oppervlakkig?), vond ik dat Danielle Bakhuis de personages heel goed heeft neergezet. Natuurlijk leer je Chleo het best kennen, omdat je vanuit haar perspectief leest, maar langzaamaan leer je iedereen die ook opgesloten zit een beetje beter kennen. In het begin was het soms verwarrend wie wie precies was, maar naar mate het verhaal verder ging had ik zeker het gevoel dat ik ieder personage wel kende. En dat bleef ook totaal niet oppervlakkig. Knap gedaan dus! 🙂
Een boek dat je laat nadenken
De personages en de setting zijn dus goed gedaan, maar wat het meest interessant is aan De Eliminatie is dat je zelf gaat nadenken als je het verhaal leest. Tien mensen zijn opgesloten, er moeten er vijf dood zodat er nog vijf blijven leven. Ik ging zelf nadenken wie ik zou laten leven en wie niet. De man in de rolstoel? Zou ik de junk laten doodgaan of toch een kans geven? En de baby dan: die moet wel blijven leven toch? Een onmogelijke keuze, omdat je een leven van iemand niet boven die van iemand anders kunt stellen.
‘Ik schrok me serieus kapot van het einde’
Tot dusver ben ik positief. Ik vond het boek heel erg goed, vooral omdat het een MEGA onverwachts einde heeft. Ik zie mezelf graag als iemand die in thrillers doorheeft wat er aan de hand is en wie de dader is. In dit boek had ik dat totaal niet en ik schrok me serieus kapot van het einde. Het is echt heel onverwachts en ja, daarom moet je het boek dus gaan lezen.
Net geen vijf sterren
Toch moet ik ook even wat minpunten noemen, ik geef het boek namelijk net geen vijf sterren. Dat komt vooral omdat ik het tempo soms iets te traag vond gaan. Je voelt wel continu een soort onderhuidse spanning door het verhaal heen, maar ik had niet de hele tijd het gevoel dat ik door moest lezen. Ook vond ik de tijd een beetje verwarrend. Het had misschien fijner geweest als er bij de hoofdstukken een datum en een tijd had gestaan. Al past het ook wel bij het verhaal dat je het idee van tijd kwijtraakt, maar goed.
Het eindoordeel
Ik vond De Eliminatie van Danielle Bakhuis een hele goede YA-thriller. De tien personages in het verhaal leer je allemaal kennen, de setting is goed gekozen en het einde is daadwerkelijk shocking. Hoewel ik soms wat meer tempo en spanning in het verhaal had gewild, kan ik wel zeggen dat dit een van de beste YA-thrillers is die ik tot nu toe heb gelezen. Ik geef het boek vier sterren.
3 reacties
Pingback:
Pingback:
Pingback: