Recensie: Clownsnacht – Daniëlle Bakhuis

Een YA-horror, dat had ik nog niet eerder gelezen. Enorm benieuwd en vooral een beetje angstig (zeg maar gerust bloednerveus, haha), begon ik daarom aan Clownsnacht van Daniëlle Bakhuis. Haar eerdere YA-thrillers De eliminatie en De executie had ik tenslotte ook overleefd. Maar is Clownsnacht net zo tof? En is het écht eng? Dit vond ik van het boek!

Hier gaat Clownsnacht over

Fara past een avondje op de kinderen van de familie Zuiderduin. Ze wonen in een groot, bijna kasteelachtig huis in de luxe villawijk van het dorp. Marnix en Suzie zijn lieve kinderen, ze luisteren goed en gaan braaf naar bed. Maar wanneer de stroom uitvalt, Suzie telkens huilend wakker wordt en Fara dingen ziet en hoort die haar een slecht voorgevoel geven, begint ze zich af te vragen of ze deze oppasklus ooit had moeten aannemen…

Ja, het is echt behoorlijk eng

Room service van Maren Stoffels jaagde me al de stuipen op het lijf, maar Clownsnacht van Daniëlle Bakhuis is van een geheel andere orde. Van nog erger kippenvel krijgen door spannende scènes en toch even kijken onder je bed of er geen horrorclown verstopt is. Want echt, als je eenmaal begint met het lezen van Clownsnacht kun je niet meer stoppen. Het boek moet uit. Je moet gewoon weten hoe het afloopt.

‘Als je eenmaal begint met het lezen van Clownsnacht kun je niet meer stoppen’

De setting: een tienermeisje past op bij twee kinderen die in een groot kasteelachtig huis wonen. Een best wel eng huis ook, met opgezette dieren en gekke beelden. Toch is het er ook best prima vertoeven, want er is zelfs een privébibliotheek en Fara mag pizza bestellen. Er lijkt geen wolkje aan de lucht. Een normaal avondje oppassen, dat doet hoofdpersoon Fara regelmatig, dus dit moet ook lukken. Maar alles verandert wanneer het voelt alsof ze wordt bekeken en wanneer de oppaskinderen gekke dingen beginnen te zeggen. Een stukje uit het boek: Tussen haar tranen door begint Suzie te knikken. Ze klemt haar beide armen om mijn hals en haar mond is opeens heel dicht bij mijn oor. ‘Ik wil niet dat de clown naar me kijkt.’ Ze zegt het zo zachtjes dat ik haar bijna niet versta. Mijn buik trekt zich samen. ‘Wat?’ ‘De clown,’ fluistert Suzie.’ Hij stond naast mijn bed.’

Een ontsnapte psychopaat en een standbeeld van een clown

Tijdens de oppasavond is het namelijk ‘clownsnacht’ in het dorp Westerdam. Over die avond doen verschillende verhalen de ronde, maar het is voornamelijk een onschuldig feest. Kinderen schminken zich op die avond als clowntje en gaan met schmink en al op slapen. Niks engs. Maar, je ziet ‘m vast al aankomen, deze clownsnacht is something else. In het nieuws wordt verteld dat er een psychopaat is ontsnapt uit een psychiatrisch centrum in de buurt en daar wordt Fara toch wat onrustig van. Net als de horrorverhalen die haar vriendin Yun Li en zijzelf aan elkaar vertellen. Dat zijn toch urban legends? Die zijn toch niet echt gebeurd? Of misschien is er toch een deel van waar.

‘Waarom ging ik dit eigenlijk lezen?!’

De spanning in het verhaal wordt langzaam opgebouwd. Het wordt steeds iets enger. Op een gegeven moment durfde ik niet meer door te lezen, maar aan de andere kant MOEST ik weten wat er ging gebeuren. Ademloos (nou ja, bij wijze van spreken hè) las ik door en werd ik overrompeld door het verhaal. ECHT OH MY GOD. WAAROM GING IK DIT EIGENLIJK LEZEN?! ? Vooral het standbeeld van een clown op zolder vond ik doodeng, net als het speeldoosje van een van de oppaskinderen. Het einde is fenomenaal. Ik had nog goede hoop dat het op een bepaalde manier ging aflopen, maar niets blijkt minder waar. Dit is echt een horrorverhaal waardoor zelfs niet-jongvolwassenen bang worden.

Kortom: Clownsnacht zit goed in elkaar en is een absolute aanrader om te lezen tijdens Halloween. Hoewel de YA-thrillers van Daniëlle mijn voorkeur hebben, vond ik het leuk om zo een boek te lezen dat volledig uit mijn comfortzone is. Omdat ik nogal veel misdaadseries kijk, zag ik een deel van het einde aankomen, maar dat maakte het zeker niet minder eng. Bovendien weet ik zeker dat dit horrorverhaal in de smaak gaat vallen bij jongere YA-lezers, want dit is echt even iets anders dan een normaal YA-boek.

Cijfer: 7,5
Sterren: 3,5/4