Een YA-versie van Anna Karenina – dit vond ik van Anna K. van Jenny Lee
Klassiekers of sprookjes in een YA-jasje steken, dat gebeurt de laatste tijd wel vaker. Denk aan The Lunar Chronicles van Marissa Meyer, de reeks toegankelijke wereldklassiekers van Blossom Books of deze 12 YA’s die geïnspireerd zijn door een klassieker. Anna K. van Jenny Lee is er ook zo eentje. Dit verhaal is namelijk gebaseerd op Anna Karenina van de Russische Tolstoj. Vandaag vertel ik je wat ik vond van het boek van Lee (en waarom ik nu zin heb om Tolstoj ook te gaan lezen).
Dit is Tolstoj meets Gossip Girl (and I love it)
Hoewel ik de échte Anna K. niet heb gelezen, deed ik toch wat research naar de klassieker van Tolstoj. En wat blijkt? Al vanaf de eerste bladzijde zorgt Jenny Lee ervoor dat haar YA-versie een vleugje Tolstoj krijgt. De openingszin van Anna Karenina is namelijk: ‘Gelukkige gezinnen lijken allemaal op elkaar, maar elk ongelukkig gezin is ongelukkig op zijn eigen manier‘. Die van Anna K.? ‘Gelukkige tienermeisjes lijken allemaal op elkaar, maar een ongelukkig tienermeisje is ongelukkig op haar eigen manier.’ Die zin zet direct de toon neer van het verhaal. Dit gaat een YA-versie van Tolstoj worden, maar dan wel met een hoog Gossip Girl-gehalte en heel veel drama.
‘Dat Gossip Girl-gehalte is fantastisch’
En eerlijk is eerlijk: dat Gossip Girl-gehalte is fantastisch. Ik maak die vergelijking niet vanwege de hoge dosis drama, maar ook vanwege de plaats waar het zich afspeelt. In plaats van in de hoogste Russische kringen, speelt de YA-versie zich namelijk af in de hoogste kringen van New York en Green Wich. Anna K. zit namelijk op Green Wich Academy en heeft daar behoorlijk wat aanzien. Haar vriendje Alexander W. is eerstejaars op Harvard en ook een bekende naam in Green Wich. Zijn bijnaam is ‘Greenwich OG’. Hoewel Alexander W. het perfecte vriendje is richting haar Koreaanse vader, is Anna K. niet helemaal gelukkig. Alexander is eigenlijk best saai. Daar komt ze pas echt achter als de Vronsky ontmoet, ook wel Graaf Vronsky, die bij haar broer in New York op school zit en bekend staat als player.
De ontmoeting op Grand Central Station
De eerste ontmoeting tussen Anna en Vronsky is op Grand Central Station. Anna zit met de moeder van Vronsky in de trein van Greenwich naar New York. Op GCS staat Vronsky zijn moeder op te wachten en Steven zijn zus Anna. De jongens zijn met elkaar aan het praten omdat ze bij elkaar op school zitten. Als Anna de trein uitstapt en Vronsky ziet is de sprakeloos en onder de indruk van zijn knappe gezicht. En eigenlijk al meteen een beetje verliefd. Grappig genoeg las ik dat deze scène ook in Anna Karenina zit. De ontmoeting op het station is dus zéker op Tolstoj geïnspireerd. En wederom kreeg ik ook hier Gossip Girl-vibes van. Dit keer niet lonely boy Dan en Serena van der Woodsen die elkaar tegenkomen op Grand Central Station, maar Graaf Alexia Vronsky en Anna K. XOXO!
‘Dit keer niet lonely boy Dan en Serena van der Woodsen die elkaar tegenkomen op Grand Central Station, maar Graaf Alexia Vronsky en Anna K.’
Ook de andere personages blijven boeien
Na de ontmoeting vliegt het verhaal in sneltreinvaart voorbij. Naast de spanning tussen Anna K. en Vronsky gebeurt er nog zoveel meer. Er is liefdesgedoe tussen de broer van Anna en zijn vriendin, Anna en haar broer worstelen met het feit dat ze half-Koreaans en half-Amerikaans zijn (en hoe streng hun vader is) en allerlei andere personages worstelen ook met zichzelf en de liefde. Kortom: drama all over the place. Uiteindelijk komen Anna en Vronsky, waar toch het hele verhaal om draait, steeds op bepaalde manieren weer samen. Tijdens een paardenrace, tijdens een feest dat de nicht van Vronsky organiseert of tijdens het paardrijden in Greenwich.
De spanning tussen de twee spat van de pagina’s af en ook alle andere personages maken genoeg karakterontwikkeling door waardoor het boeiend blijft om door te lezen. Voor een YA-boek dat 500 pagina’s telt, leest het verrassend snel door. Al bleef ik wat haken in het derde en laatste deel, maar dat lag waarschijnlijk ook deels aan mijn eigen leesdip.
‘Zo’n boek dat je wel uit wilt lezen, maar eigenlijk ook weer niet omdat de sfeer zó fijn is dat je er best nog wat langer in wilt vertoeven’
Verslavend, dramatisch, romantisch
Al met al heeft Jenny Lee (ik wilde bijna Jenny K. typen, haha) een hele toffe en moderne versie van Anna Karenina neergezet. Wie van de sfeer van rijke tieners in New York, heel veel drama en roddels houdt zit met Anna K. helemaal goed. Het boek leest als een soap die je wilt blijven volgen, waarvan je telkens nog een aflevering (of in dit geval hoofdstuk) wilt bekijken. Verslavend, dramatisch en romantisch – dat is Anna K. Zo’n boek dat je wel uit wilt lezen, maar eigenlijk ook weer niet omdat de sfeer zó fijn is dat je er best nog wat langer in wilt vertoeven.
Cijfer: 7,5
Sterren: 4
Dit boek is uitgegeven bij Uitgeverij Moon en vertaald door Anne Elshof
