Ik las Woorden van Lotte van Lotte van der Zwet

De laatste tijd lees ik weer vaker poëzie, zo las ik al gedichten van Tim den Besten, Tim Hofman en Akwasi. Vandaag vertel ik je over een andere dichtbundel die ik las, namelijk Woorden van Lotte van Lotte van der Zwet.

Korte maar krachtige gedichten met een emotionele lading

Misschien ken je Lotte van der Zwet wel van haar gedichten op Instagram, misschien kende je haar – net zoals ik – nog niet. Ik begon daarom met een vrij open blik aan deze bundel, hoewel er stiekem toch wat verwachtingen naar binnen slopen. Vanwege de minimalistische illustratie op de cover, moest ik namelijk denken aan de bundels van Rupi Kaur. Maar hoewel het qua cover doet denken daaraan, is het qua inhoud heel anders. Ik verwachtte gedichten a la Rupi Kaur, maar het deed me voornamelijk denken aan Versjes van Lars – veelal korte maar krachtige gedichten met een emotionele lading.

‘Ik verwachtte gedichten a la Rupi Kaur, maar het deed me voornamelijk denken aan Versjes van Lars – korte maar krachtige gedichten die een bepaalde emotie op kunnen roepen.’

Laagdrempelig en authentiek

Goed, klaar met die vergelijkingen. Ik vond de gedichten van Lotte eigenlijk heel erg mooi en authentiek. Omdat de gedichten zonder al te veel poespas zijn geschreven, is de dichtbundel ontzettend laagdrempelig. Het zijn echt gedichten voor iedereen, ook omdat het over thema’s gaat waar iedereen mee te maken krijgt: het leven zelf, de liefde, de dood en verdriet. Hierbij stelt Van der Zwet zichzelf ook kwetsbaar op door vanuit haar eigen belevingswereld te vertellen. Dat vond ik heel knap gedaan. Een van mijn favoriete gedichten uit de bundel is deze:

‘Zittend op het muurtje,
lees ik hier jouw brief,
mijn ogen almaar troebel,
want mijn god wat ben je lief

Ik fantaseer hier over later
van een huis hier in de straat
met een tuintje op het zuiden
waar de zon pas laat ondergaat

Ik droom van ons hier samen
en dat je nog steeds zo naar me kijkt
alsof er naast de liefde die we voelen
verder niets meer nodig lijkt’

Kortom: de meeste gedichten vielen bij mij wel in de smaak, maar er waren ook gedichten die me minder aanspraken en bij mij minder emoties opriepen. Maar dat is oké, het is per persoon verschillend welke gedichten bij je binnenkomen en welke niet. De dichtbundel krijgt van mij daarom 3,5 sterren. Ook omdat ik een grote lijn in de bundel miste. Ik hou ervan als het wat meer georganiseerd is, als gedichten op thema zijn gesorteerd. Dat is bij deze bundel niet het geval. Maar al met al kan ik toch wel zeggen dat dit mooie dichtbundel is met een duidelijke eigen tone of voice.

Sterren: 3/3,5
Cijfer: 7

Ik kreeg Woorden van Lotte als recensie-exemplaar van Uitgeverij Orlando