Recensie: Fuck The Quarterlife Crisis – Femke Kamps

Fuck The Quarterlife Crisis van Femke Kamps gaat over de problemen van twintigers (en dertigers), de zogenoemde ‘millennials’. Ze hebben problemen als keuzestress, weten niet meer wie ze nou precies zijn en ervaren enorm veel prestatiedruk. Eerder las ik al Zeik Niet Zo en Generatie EI van Rosa Surachno, die hier ieder op een eigen manier over gaan. Fuck The Quarterlife Crisis is een beetje een mix van beide boeken, het geeft veel uitleg en er komen experts aan het woord, maar alles wordt ook op een luchtige en grappige wijze verteld. En bovenal is het op veel punten herkenbaar, zeker als je net zoals ik ook in de twintig bent.

In het kort: Fuck The Quarterlife Crisis

In Fuck The Quarterlife Crisis gaat Femke, twintiger én ervaringsdeskundige, in vier overzichtelijke thema’s – social media, succes, relaties en geluk – op zoek naar antwoorden op moeilijke vraagstukken en uitdagingen waar twintigers mee worden geconfronteerd. Inzichten van verschillende experts, coaches, wetenschappers en ervaringsdeskundigen vullen Femkes eigen verhaal aan. Want: waarom lijkt het alsof anderen hun shit op orde hebben terwijl jij het niet eens voor elkaar krijgt om je bh bij je onderbroek te matchen?

Goede indeling & laagdrempelig boek

Als eerste meteen complimenten, want het boek is enorm duidelijk ingedeeld. Daar hou ik van. Fuck The Quarterlife Crisis begint namelijk met de uitleg over wat zo’n quarterlife crisis precies is. Daarna volgen hoofdstukken met elk een eigen thema: social media, succes, relaties en geluk. Daarna komt er nog een leuk extra hoofdstuk waarin bekende en succesvolle vrouwen een advies geven aan hun twintigjarige zelf. Kortom: fijne indeling, lekker duidelijk en het laatste hoofdstuk is zeker een prima toevoeging.

‘Fijne indeling, lekker duidelijk en het laatste hoofdstuk is zeker een prima toevoeging’

Verder merkte ik meteen dat het boek heel laagdrempelig is. Daarmee bedoel ik dat het vrij makkelijk is geschreven waardoor het toegankelijk wordt voor een groot publiek. Hoewel er soms wat experts langskomen die met moeilijke termen strooien alsof het niets is, is het over het algemeen goed te volgen. Ik vond het in ieder geval erg duidelijk. Als laatste vond ik de afwisseling tussen Femke’s persoonlijke verhaal en de wetenschappelijkere uitleg van experts prettig. Ook zijn er genoeg handvatten te vinden in het boek, zoals handige vragen die je jezelf kunt stellen. Een vraag die je bijvoorbeeld tijdens keuzestress aan jezelf kunt stellen is: ‘Hoe zou ik hier over tien minuten, tien maanden en tien jaar op terug kijken?’

Toch wat verbeterpunten

Tot dusver een prima boek. Als je een laagdrempelig boek zoekt over dit onderwerp, zit je in ieder geval goed met Fuck The Quarterlife Crisis. Toch merkte ik dat ik de schrijfstijl een beetje wisselend vond. Femke schrijft heel grappig en strooit met allerlei hilarische metaforen (denk aan: ‘het begrip van sommige mensen is zo traag als de levering van een AliExpress-pakket’). Leuk, maar soms iets te veel van het goede, waardoor ik de tone of voice iets te jeugdig vond worden. Het boek gaat over problemen van twintigers en dertigers, maar het boek leek door de schrijfstijl soms voor tieners geschreven. Niet per se heel erg, maar ik vond het persoonlijk iets minder fijn lezen daardoor.

‘Iets meer historische context had het boek denk ik beter gemaakt, omdat je zo het quarterlife-onderwerp meer in perspectief kunt plaatsen’

Dat is dus een puntje van kritiek. Ook had ik misschien nog wel iets meer over een historische context willen lezen (die las ik in Generatie EI wel meer). Waarom zitten twintigers juist nu met deze problemen? Is het iets van alle tijden dat twintigers op zoek zijn naar hun identiteit? Waren burn-outs er vroeger ook al en waarom is het aantal mensen met een burn-out nu zo gestegen? Wat is er veranderd in de maatschappij waardoor de keuzestress en prestatiedruk zijn toegenomen? Op die vragen had ik wel antwoord willen hebben. Iets meer historische context had het boek denk ik beter gemaakt, omdat je zo het quarterlife-onderwerp meer in perspectief kunt plaatsen. Bovendien kun je mensen die het niet begrijpen zo ook wat makkelijker overtuigen. Twintigers stellen zich namelijk echt niet aan.

Het eindoordeel

Ik vond Fuck The Quarterlife Crisis van Femke Kamps wel een prettig boek om te lezen. Door de duidelijke hoofdstukken weet je waar je aan toe bent en kun je later makkelijk terugbladeren naar de hoofdstukken die jou het meest interesseren. Ook is de schrijfstijl laagdrempelig, waardoor het een toegankelijk boek is. Toch vond ik de schrijfstijl persoonlijk soms te jeugdig en miste ik wat historische context om de quarterlife crisis meer in perspectief te zien. Wel extra tof: het laatste hoofdstuk waarin vrouwen vertellen wat zij hun twintigjarige zelf mee zouden geven en de pagina’s met vragen die je aan jezelf kunt stellen. En bovendien heb ik toch wel wat wijze lessen uit dit boek geleerd, zoals dat je jezelf toch onbewust iets ongelukkiger gaat voelen als je allemaal blije en succesvolle foto’s ziet op Instagram en Facebook en dat het helemaal oké is om op je eigen tempo te leven (die sociale verwachtingen van een relatie/kind/huwelijk/koophuis/kleinkinderen blijven er toch altijd wel.) Ik geef het boek drie sterren.