Recensie: Damn, Honey – Marie Lotte Hagen & Nydia van Voorthuizen

Damn, Honey van Marie Lotte Hagen & Nydia van Voorthuizen is een feministisch pamflet dat gaat over body shaming, misvattingen over seks & relaties en dingen als seksuele intimidatie. Dit vond ik ervan.

Damn, Honey: hier gaat het pamflet over

“Mannen en vrouwen zijn hier gelijkwaardig, dat staat in de wet. In Saudi-Arabië, dáár is het pas erg. Wees blij dat je nageroepen wordt. Vrouwen doen het zichzelf ook wel een beetje aan, hè? Zo zit de maatschappij nu eenmaal in elkaar. Het was maar een grapje, daar hoef je niet zo serieus op te reageren, hoor. Mannen hebben het ook zwaar.” 
Damn, honey.

Je flappen moeten verbergen. Alle ballen in de lucht kunnen houden. Zonder relatie niet compleet zijn. Dat seks om de man draait. Dat het je eigen schuld is als je nageroepen wordt. Marie Lotte en Nydia zijn er klaar mee. In dit pamflet schoppen ze deze misvattingen dan ook graag voor je onderuit. Ondersteund door hun eigen ervaringen roepen zij iedereen op om eens na te denken over de wereld om je heen en om vooral te doen waar je zelf zin in hebt.

Over schoonheidsidealen en verwachtingen

Ik weet niet waar ik moet beginnen, als ik uit moet leggen waarom dit pamflet ZO nodig is. Sommige mensen beweren nog steeds dat feminisme belachelijk is en dat vrouwen niet zo moeten zeiken. Daar kan ik écht niet meer tegen. En met mij schrijfsters Nydia en Marie Lotte. Het is tijd voor verandering, daarom schreven ze dit pamflet. Een soort reactie op het boek van Jamie Li, waarin werd gezegd dat je shapewear moet dragen om je buik te verhullen en dat seks vooral om de man draait. (Sidenote: er stonden ook goede dingen in, maar over deze punten was vooral veel ophef)

‘Het belangrijkste is dat je jezelf probeert de accepteren zoals je bent, want dat is goed genoeg’

Damn, Honey legt precies uit wat er mis is en wat er moet veranderen. Het pamflet begint met body shaming. Voor vrouwen, maar ook zeker voor mannen, gelden bepaalde schoonheidsidealen en verwachtingen. ‘We worden dagelijks met deze verwachtingen, aanwijzingen, opdrachten en instructies bekogeld, op zo’n manier van: kijk maar wat je ermee doet. Maar ondertussen is het wel de bedoeling dat je ermee aan de slag gaat en probeert aan alle verwachtingen te voldoen. Doe je dat niet, dan zul je het horen ook.’ Kortom: eigen kun je het nooit goed doen. Het zit zo diep in onze cultuur om jezelf te haten als je te dik/te dun/etc bent, het wordt normaal gevonden om keer op keer een dieet te volgen en tot overmaat van ramp is elkaar continu beoordelen ook genormaliseerd. Maar eigenlijk is dat niet normaal en zouden we ermee moeten stoppen. De boodschap die de schrijfsters willen meegeven is daarom ook dat je er mag zijn – welke lichaamsvorm je ook hebt, of je nu cellulitis hebt of niet en noem maar op. En het belangrijkste is dat je jezelf probeert de accepteren zoals je bent, want dat is goed genoeg.

Nydia en Marie Lotte zijn ongelofelijk eerlijk

Vervolgens gaat het pamflet nog over fashion & beauty (gooi de regels van Jamie Li aan de kant en draag wat je wilt) en daarna wordt er heel veel verteld over seks & liefde. Wat ik heel goed vond aan het boek, is dat Marie Lotte en Nydia geen blad voor de mond nemen. Ze vertellen openhartig over hun eigen ervaringen en stellen zich onwijs kwetsbaar op. Heel gedurfd. Zo vertelt Marie Lotte dat ze er pas relatief laat achterkwam dat ze op vrouwen viel en lees je dat Nydia eigenlijk een perfect leven had, maar toch instortte en er niet gelukkig van werd. Ook bespreken ze situaties waarin mannen ze seksueel intimideerden en waarom dat allesbehalve oké is.

‘Ze vertellen openhartig over hun eigen ervaringen en stellen zich onwijs kwetsbaar op’

De kracht van het boek zit ‘m echt in de eerlijkheid. Hoe fijn is het om dit te lezen als je zelf een tiener bent? Zelfs ik – 23 jaar – vond het prettig om te lezen, omdat Marie Lotte en Nydia niemand veroordelen. Het maakt niet uit of je twintig vriendjes of vriendinnen hebt gehad of dat je nog geen seks hebt gehad. Of je op vrouwen valt of op mannen. Of je dik bent of dun. Alles is gewoon helemaal oké met je, je bent geen freak. En dat is voor iedereen fijn om af en toe te horen, zodat je jezelf niet wéér veroordeeld.

Lezen dus!

Het eindoordeel: lezen, dat pamflet. Of je nu een man, vrouw of iets daartussenin bent. Ik geef Damn, Honey vier sterren. Een fijn boekje om eens in de zoveel tijd te herlezen, zodat je weer op scherp staat. Het is alleen jammer dat het zo kort is. Het mocht van mij nog wat langer, want daarmee zou het denk ik nog meer de diepte in kunnen. Nog meer uitleg over waarom zelfhaat zo’n ding is en noem maar op. Nu vond ik de focus soms iets te veel op seks & relaties liggen. Hoewel dat ook goed is om over te praten om het taboe te doorbreken natuurlijk, maar ik had nog wel meer over body positivity willen lezen en over de verwachting dat je als vrouw alle ballen maar in de lucht moet houden. Nou ja, wie weet komt dat een andere keer. Damn, Honey is een goed begin.