Recensie: Onverbeterlijk – Lisette Jonkman

Lisette Jonkman kennen we natuurlijk van de Verkikkerd-trilogie en de Onbreekbaar-serie. Boeken die ik stuk voor stuk verslonden heb. Nu is er nieuw leesvoer: de novelle Onverbeterlijk, die zich afspeelt in deze coronatijd.

De journaliste en de arrogante schrijver in quarantaine

‘Bente, het spijt me, maar papa heeft corona.’ Zo opent Onverbeterlijk. Hoofdpersoon Bente heeft haar moeder aan de telefoon die haar vertelt dat ze beter niet naar huis kan komen, nu haar vader in quarantaine moet. Eén probleem: Bente staat in ‘the middle of nowhere (…) ergens tussen Nergenshuizen en Appelkuttenveen’. Ze heeft namelijk net de beroemde schrijver Ivan Samuel Wijsmans geïnterviewd voor het tijdschrift waar ze voor werkt. Nog een probleem: hij is een ongelofelijke eikel.

‘Stukje bij beetje beseft Bente zich dat ze voor hem aan het vallen is, en misschien nog wel hard ook’

Alleen Bente heeft weinig keus. Of bij haar enge opdringerige baas Martijn overnachten óf bij Ivan. Ze kiest noodgedwongen voor het laatste en besluit de komende dagen bij de schrijver te blijven, in zijn verbouwde boerderij in aanbouw op het platteland. Je ziet het vast al aankomen, maar Ivan blijkt steeds minder eikel-achtig te zijn. Eigenlijk blijkt hij best aardig (en knap, hallo!) en is hij alleen in de talkshows waar hij aanschuift de arrogante schrijver. Stukje bij beetje beseft Bente zich dat ze voor hem aan het vallen is. En misschien nog wel hard ook.

Dé feelgood novelle die je wilt verslinden tijdens deze coronatijd

Sorry, maar mag ik even gillen om dit boek? AAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHH Lisette Jonkman flikt het gewoon wéér. Na Verkikkerd was ik ervan overtuigd dat Kikker en Lucy mijn lievelingspersonages waren uit haar boeken, na Onbreekbaar zweerde ik heilig dat ik nooit betere personages dan Abby en Ferdi zou kunnen vinden. Maar oh my, Bente en Ivan?! Leukste personages ooit?! Beide personages hebben diepgang, zo is Bente op bepaalde vlakken best onzeker en blijkt ook Ivan een geheim te hebben. Tegelijkertijd zijn ze aan elkaar gewaagd en vegen ze in de dialogen met elkaar de vloer met elkaar aan. Heerlijk om te lezen, want het is geen moment saai.

‘Ik zou bijna durven zeggen dat dit mijn lievelingsboek van haar is tot nu toe’

Echt, Lisette Jonkman did it again. Ik zou bijna durven zeggen dat dit mijn lievelingsboek van haar is tot nu toe. Kortom: dit is dé feelgood novelle die je wilt verslinden tijdens deze coronatijd. Met twee fantastische personages, de kenmerkende humor van Jonkman (ik moest heel erg lachen toen de moeder van Bente zei: ‘Pas je wel goed op dat je geen corona krijgt, lieverd? Je weet maar nooit wat die schrijvers neer de leden hebben met al die wilde boekenbals en feestjes waar ze naartoe gaan.’) én een actueel randje. Ik snak daarom ook naar meer en hoop stiekem dat ook dit het begin is van een nieuwe serie.

Cijfer: 8,5
Sterren: 5

Heb jij Onverbeterlijk al gelezen (en zo ja: hoe vond je het)?