Recensie: Herfst In Het Oosten – Thomas Verbogt

Thomas Verbogt heeft ontzettend veel boeken geschreven. En al heb ik pas twee romans gelezen, ik hou van zijn schrijfstijl. Het is altijd dromerig, een beetje nostalgisch en oh, wat hou ik daar toch van. Na Als De Winter Voorbij Is en Hoe Alles Moest Beginnen besloot ik dus om meer werk van hem te lezen, te beginnen met Herfst In Het Oosten.

Hier gaat Herfst In Het Oosten over

In de herfst van 2010 was schrijver Thomas Verbogt Artist in Residence in het Nijmeegse Besiendershuis. Tussen de eerste dag van de oktoberkermis van 2010 en de eerste sneeuw van dat jaar zocht hij naar het Nijmegen uit zijn jeugdjaren. Hij liep door herinneringen aan de stad waar hij lang geleden zo vaak met zijn vader wandelde en kwam als het ware weer thuis in zijn geboortestad, die hij eind jaren zeventig had verlaten.

In Herfst In het Oosten verzamelt hij een aantal van die herinneringen. Het is een collage van mijmeringen, verhalen en momentopnames. In 1979 verruilde Verbogt Nijmegen voor Arnhem, nauwelijks twintig kilometer verder, maar toch een andere wereld, waar hij zich overigens snel thuis voelde. Hij bleef er zestien jaar wonen. Ook over die Arnhemse jaren schrijft hij in dit boek. In Herfst in het oosten put Thomas Verbogt zowel uit zijn herinneringen van lang geleden als uit die van gisteren. Leidmotief daarbij is de vraag wat het betekent om je ergens thuis te voelen.

De nostalgische sfeer is er zeker

Ik was ziek en had zin in een gemakkelijk literair boek, iets met korte verhalen. Herfst in het oosten was daarvoor prima, want het zijn allemaal korte stukjes die over Nijmegen en Arnhem gaan. Mijmeringen, gedachten of herinneringen aan vroeger. Er zit wel enige samenhang in, omdat Thomas Verbogt dit allemaal zelf heeft meegemaakt in zijn leven en alles zich bovendien in Gelderland afspeelt.

‘Het voelt alsof je zelf door de oude wijken, de mooie parken en de kenmerkende winkels loopt’

Mijn eerste indruk van het boek was positief. Na een paar verhalen (zo uit, ze duren allemaal maar een paar bladzijden) zat ik wel in een flow om meer te lezen. In elk verhaal zit wel weer die kenmerkende stijl van Verbogt, dat nostalgische. Hij neemt je als lezer echt mee naar het Arnhem en Nijmegen van vroeger en dat is knap gedaan. Het voelt alsof je zelf door de oude wijken, de mooie parken en de kenmerkende winkels loopt. Pluspunten voor de sfeer dus, zeker weten.

Voorkennis & dat beetje extra

Toch is wat voorkennis wel handig. Ik denk dat ik het boek daarom ook leuker had gevonden als ik Arnhem en Nijmegen beter kende. Nu kende ik sommige plekken niet en bedacht ik zelf hoe het eruit zag, terwijl het in dit geval fijner zou zijn om er een realistisch beeld van te hebben. Het boek is immers non-fictie, geen roman. Dus ja, als je bekend met met beide steden kan je dit boek denk ik meer waarderen.

‘Ik miste ondanks het thuisvoel-thema, toch nog iets waardoor het verhaal dat beetje extra krijgt’

Ook merkte ik dat ik liever een roman van Verbogt lees dan korte verhalen. Ik hou van een verhaal met meer diepgang, waar meer thema’s inzitten. In Herfst in het oosten zit heus wel wat – onderwerpen zoals waar je je thuisvoelt en identiteit – maar ik voelde dat niet direct in ieder afzonderlijk verhaal. De verhalen zijn namelijk heel verschillend, van zijn kindertijd tot wanneer Thomas zelf veel ouder is. Ik miste ondanks het thuisvoel-thema, toch nog iets waardoor het verhaal dat beetje extra krijgt.

‘Het voelt bij die stukken alsof je naast Verbogt loopt, door een wijk of park in Nijmegen of Arnhem, en hij je verhalen vertelt over zijn verleden’

Mijn eindoordeel over het boek

Herfst in het oosten is een fijn boek vol korte verhalen van Thomas Verbogt. Het zijn herinneringen aan zijn jeugd, aan vervlogen tijden en die nostalgische sfeer voel je zeker. Je zult dit boek ongetwijfeld meer waarderen als je Arnhem en Nijmegen beter kent dan ik. Ik miste dus die voorkennis, maar kon zeker wel wat verhalen waarderen. De stukken waarin Thomas van nu door de steden loopt en terugdenkt aan vroeger, vond ik persoonlijk het leukst om te lezen. Zo haalt hij namelijk herinneringen op en dat kon ik goed volgen als lezer. Het voelt bij die stukken alsof je naast Verbogt loopt, door een wijk of park in Nijmegen of Arnhem, en hij je verhalen vertelt over zijn verleden. Een mooi boek dus, maar niet helemaal mijn ding: 3 sterren.