Recensie: Hot Mess – Lucy Vine

Op de cover van Hot Mess van Lucy Vine staat meteen de quote: ‘Het grappigste boek dat ik in lange, lange tijd gelezen heb!’ Je snapt: mijn verwachtingen waren hoog. Gelukkig maakte Hot Mess mijn verwachtingen behoorlijk waar. Het is namelijk geen zoetsappige feelgood roman, maar een hilarisch en schaamteloos verhaal over vreselijke Tinderdates, de soms lastige relaties met familie en vrienden en irritante collega’s. En ja, dat is inderdaad net zo grappig als het klinkt.

In het kort: Hot Mess

Heb je weleens aan een zondagse brunch gezeten terwijl je nog rook naar zaterdagnacht? Regelmatig je bed, Netflix en pizza verkozen boven menselijk contact? Of nog steeds de huur van je muffe appartement niet opgezegd omdat hij zo lekker goedkoop is?

Ontmoet je soulmate, Ellie Knight. Haar leven… loopt niet bepaald zoals gepland. Ze haat haar baan, haar vrienden beginnen allemaal te settelen en zich voort te planten, en haar huisgenoten zijn ronduit bizar. Sommigen zullen Ellie omschrijven als een ‘hot mess’. Maar wie heeft wél alles perfect voor elkaar? Hot Mess is een schaamteloos grappig verhaal met een heldin waar velen zich in zullen herkennen: Ellie – een moderne Carrie Bradshaw meets Bridget Jones.

Echt een verhaal van nu

Niets mis met een fijne feelgood roman op z’n tijd, inclusief zoetsappig einde, maar een wat realistische roman over de liefde is toch ook wel erg fijn. Hot Mess gaat over Ellie, zoals je al in de samenvatting hierboven kon lezen. Het boek valt meteen met de deur in huis: Ellie is op Valentijnsdag aan het wachten op een date, maar dat loopt niet zoals gepland. Ik moest al hardop lachen in hoofdstuk 1, omdat het zo hilarisch en realistisch is geschreven, en had meteen zin om verder te lezen.

‘Er is ongetwijfeld iets van jezelf wat je terugziet in hoofdpersoon Ellie’

Dat doorleesgehalte zit er dus in het begin goed in. Dat komt als eerste doordat het oprecht hilarisch is. De situaties in het begin van het boek – en daarna natuurlijk ook – zijn heel ongemakkelijk, maar ook realistisch waardoor je soms denkt ‘dit zou mij kunnen overkomen.’ En daarmee kom ik meteen op het tweede punt waarom dit boek fijn doorleest: het is met momenten heel herkenbaar, omdat het echt een verhaal van nu is. Je kunt je makkelijk identificeren het hoofdpersoon Ellie. Of je nou zelf ook eens een vreselijke Tinderdate hebt gehad, bizarre huisgenoten hebt of mensen om je heen gaan settelen terwijl jij nog aan het daten bent – er is ongetwijfeld iets van jezelf wat je terugziet in Ellie.

Meer dan een boek over Tinderdates

Hot Mess is dus heel grappig en gaat veel over daten, maar er komen ook wat serieuze onderwerpen langs. Zo gaat het bijvoorbeeld een beetje over rouwverwerking, want de moeder van Ellie is overleden aan kanker. Je merkt dat Ellie dit behoorlijk lastig vindt. Dit vond ik een mooi stukje uit het boek dat daarover gaat: ‘Ik heb eens een keer iets gelezen over fantoomledematen, dat mensen die een arm of been kwijtgeraakt zijn daarin nog steeds jeuk of pijn hebben. Het overlijden van mijn moeder is als het kwijtraken van mijn arm. Elke keer als ik omlaag kijk, verwacht ik mijn arm te zien en voel ik het verlies weer helemaal opnieuw.’ Daarnaast is er ook ruzie tussen vrienden en familie in het boek, moet Ellie soms huilen vanwege haar moeder of ziet ze het even niet meer zitten. Het is dus niet alleen maar hilarisch date na hilarische date.

‘Ellie is net zoals iedereen iemand die een plek probeert te vinden in de wereld’

Een fijne roman dus (zelfs met stukjes over seksisme en feminisme, pluspunten voor dat!), maar toch heb ik nog wat kritiekpunten. Ik vond het over het algemeen prettig lezen, maar naarmate ik verder las vond ik sommige stukken een beetje op elkaar lijken. Dat komt omdat de schrijfstijl heel constant is. De zinnen zijn kort en gemakkelijk geschreven. Wat natuurlijk ook goed is, maar ik vond het daardoor persoonlijk soms wat eentonig worden, terwijl het verhaal juist niet saai is. Soms mocht er wel iets meer pit of vaart in, op een of andere manier. Ook de mails tussendoor tussen Ellie, haar zus en haar vader, vond ik niet zo geweldig. Het is leuk bedacht dat haar vader een soort Fifty Shades of Grey schrijft, maar naar mijn mening zijn die stukken soms iets te lang. Wel vond ik de epiloog aan het einde erg fijn, waarin Ellie ook een beetje vertelt waar ze nu staat en wat ze heeft geleerd. Een mooie afsluiting.

Het Eindoordeel

Ik kan je Hot Mess aanraden. Het is een fijn boek vol grappige momenten, afgewisseld met wat serieuzere onderwerpen. Ellie is net zoals iedereen iemand die een plek probeert te vinden in de wereld. Je herkent ongetwijfeld dingen van jezelf in de hoofdpersoon. Ondanks dat het verhaal soms een beetje inzakt, naar mijn mening, is het wel een enorm leuke en moderne roman. Iets anders dan de gebruikelijke feelgood romans is het in ieder geval zeker. Het boek krijgt van mij ook pluspunten omdat het niet oordeelt: of je nu single bent of in een relatie zit, snel of niet snel met iemand mee naar huis gaat na een date, op mannen of vrouwen valt… het is allemaal prima en iedereen zoekt zijn of haar geluk in het leven. It’s all fine. Ik geef het boek 3,5 sterren.