Recensie: Het huis met de spiegels – Cristina Caboni

Cristina Caboni ken je misschien wel van de boeken De verloren brief of De dromenweefster. Ik had nog nooit iets van deze Italiaanse schrijfster gelezen, maar daar kwam met Het huis met de spiegels verandering in. En dat bleek een schot in de roos, want dit is een heerlijk boek over een familiegeheim met het zonnige Positano in Italië als decor.

Familiegeheimen, een mysterieus huis en een verborgen kamer

De prachtige villa in Positano is de enige plek die Milena haar thuis kan noemen. Ze groeide erin op en kent er elk hoekje, van de majestueuze ingang met de twaalf spiegels die haar opa maakte tot het ronde trappenhuis met de houten versieringen. Toch lijkt het huis dingen voor haar te verbergen, dingen waar haar grootvader niet over wil praten. Milena is ervan overtuigd dat hij een groot familiegeheim achterhoudt en vindt in haar zoektocht een doorgang naar een verborgen kamer, vol oude foto’s van haar grootmoeder.

‘Een jeugdherinnering, verstopt in haar onderbewustzijn en nu opgedoken in de vorm van een droom’

Hoewel de cover oogt alsof je een romantisch verhaal gaat binnenstappen, is Het huis met de spiegels meer dan alleen een verhaal over de liefde. Al in het eerste hoofdstuk krijgt het verhaal een rafelrandje. In de tuin van de Italiaanse villa wordt namelijk een nieuwe fundering gelegd voor een muur en bij het opgraven wordt er een skelet gevonden. Dit is het begin van de mysterieuze zoektocht van hoofdpersoon Milena, die na de opgraving steeds meer ontdekkingen doet. Zoals het boek mooi beschrijft: ‘Het was alsof de vondst van dat skelet de doos van Pandora had geopend en er steeds een paar hoofdpersonen opdoken uit een verleden dat nog steeds een grote rol speelde.’

Na de opgraving begint de opa, die al in de war is, van Milena rare dingen te zeggen. Hij trekt wit weg als de politie hem ondervraagd en smeekt zijn ex-vrouw (de oma die Milena nooit gekend heeft) om vergeving. Milena kan er geen touw aan vast knopen, totdat ze een droom heeft over haar overleden moeder. Of zoals Caboni het zo mooi omschrijft: ‘een jeugdherinnering, verstopt in haar onderbewustzijn en nu opgedoken in de vorm van een droom’. Door de droom over haar moeder, ontdekt ze dat er een geheime kamer zit achter de spiegels in de villa. Daar komt ze meer te weten over de familiegeheimen.

Op vakantie in je hoofd met dit sfeervolle boek

Ik ben erg verrast door Het huis met de spiegels. Wat ik vooral goed vond, zijn de verhaallijnen. In eerste instantie volg je Milena, de kleindochter van de Italiaanse opa. Later komt daar de verhaallijn bij van Eva, de mysterieuze oma van Milena, die in het Venetië van 1956 haar man leert kennen. De rode draad door de hele geschiedenis heen, is naast de familielijnen, de liefde voor acteren. Zowel Milena als Eva droomt ervan om op het podium te staan. Dat vond ik een hele leuke extra in het verhaal, het geeft het geheel net wat meer.

‘Als je op vakantie wilt in je hoofd, dan zit je met dit boek van Caboni meer dan goed’

Naast de verhaallijn en de sympathieke personages, is het decor natuurlijk heerlijk. Door de gedetailleerde schrijfstijl van Caboni droomde ik echt even weg en voelde het alsof ik zelf in Italië was. Soms zijn die omschrijvingen wel een beetje te veel van het goede, zoals in dit stuk hieronder:

‘De bergen lopen tot aan de zee, bedekt
met groene bomen en struiken. Het paars van de pergola’s
met bougainvilleplanten tussen de aristocratische woningen.
Het geel van de citroenboomgaarden bij de huizen die tegen
elkaar aan staan. Het rood van de tomaten en pepers die je
al van ver op de terrassen kunt zien. De pasteltinten van de
muren, de daken met zonverbrande dakpannen, het wit van
de bloemen van de kappertjesstruiken op de rotsen’

Toch kon ik de schrijfstijl van Caboni wel erg waarderen. Ze weet als geen ander sfeer neer te zetten. Maar eerlijk is eerlijk: je moet er wel van houden. Al met al heb ik zeker genoten van dit boek. Het huis met de spiegels is wat mij betreft een ideaal zomerboek – het is romantisch en ontzettend sfeervol, zit vol spannende familiegeheimen én heeft ook nog het heerlijke Italië als decor. Kortom: als je op vakantie wilt in je hoofd, dan zit je met dit boek van Caboni meer dan goed.

Cijfer: 7,5
Sterren: 4

Dit boek is uitgegeven bij Xander Uitgevers en de vertaling is gedaan door Esther Smit-Schiphorst. Ook is deze recensie onderdeel van een blogtour.