Ik las de feelgood Bij Kennis van Iris Visser

Ik had zin om weer eens een feelgood te lezen en koos voor Bij Kennis van Iris Visser, een boek van eigen bodem. Visser haalde met dit verhaal de finale van de KoboTalent-schrijfwedstrijd in 2019 en schreef ook Liefs uit Londen. Dit vond ik van haar feelgood vol gênante momenten en gesprekken over de liefde.

Julia en de knappe dokter

Bij Kennis heeft misschien wel een van de meest hilarische openingsscènes die ik ooit in een feelgoodroman heb gelezen. Hoofdpersoon Julia kijkt op YouTube en ziet dat haar vloggende broertje Joost een nieuwe video heeft geplaatst die viraal is gegaan. In die video? Julia die in het ziekenhuis ligt met een gebroken been en onder invloed van een flinke dosis pijnstillers de oneindige liefde verklaard aan haar dokter. Wat de rest van Nederland niet weet is dat het filmpje, naast een mega gênante vertoning, ook een reünie laat zien.

‘Bij Kennis heeft misschien wel een van de meest hilarische openingsscènes die ik ooit in een feelgoodroman heb geleze’

Julia kent de dokter die haar behandeld namelijk, ze gaan way back. Thomas is namelijk de jongen die ze tegenkwam op vakantie en waar ze elf jaar geleden voor het eerst verliefd op werd. Zo’n ongemakkelijke hereniging had ze natuurlijk liever niet gehad, maar het leven is geen romkom waarin je je oude liefde terugziet op een perfect moment in perfecte jurk en een Ryan Gosling look-a-like aan je arm. Toch is dit het begin van een nieuwe band tussen Thomas en Julia, ook al lees je in de flashback-hoofdstukken tussendoor dat er heel wat is voorgevallen en er onnodige misverstanden zijn ontstaan. Ik vond deze achtergrond bij de hoofdpersonages leuk gedaan en prettig om te lezen. Het voegt wat toe aan het gehele verhaal en zorgde er ook niet voor dat de vaart eruit was.

Mijn oordeel over het boek

Terwijl Julia en Thomas opnieuw in contact komen met elkaar en het filmpje viraal gaat, gaat het leven gewoon door. We lezen vanuit het perspectief van Julia, die bij een lifestyletijdschrift werkt. Vanaf dat punt had ik wat moeite met het verhaal, want hoewel er een lieve collega is waarmee Julia haar liefdesleven bespreekt, zijn er ook vrouwen op de werkvloer die heel bitchy doen. Ik miste bij die bijpersonages diepgang, ik vond ze heel eendimensionaal. Persoonlijk ben ik ook een beetje moe van die vrouwen-haten-andere-vrouwen dynamiek. Het was denk ik beter geweest als Sara, de bewuste bitchy collega, gelaagder was. Dat had het moderner en interessanter gemaakt, nu blijft het qua bijpersonages te oppervlakkig en lijkt het juist meer een romkom dan het echte leven.

‘Een vermakelijke feelgood waar ik soms hardop om heb gelachen’

Al met al ben ik wel redelijk positief over deze feelgood. Bij Kennis van Iris Visser is lekker vlot geschreven en doet bij vlagen denken aan Lisette Jonkman. De humor doet er in ieder geval zéker niet voor onder, maar de bijpersonages mogen wat meer worden uitgewerkt. Het boek krijgt van mij drie sterren. Een vermakelijke feelgood waar ik soms hardop om heb gelachen. Ondanks dat ik niet alles fantastisch vond, ben ik wel heel benieuwd wat Iris Visser nog meer in petto heeft, want dit smaakt naar meer.

Ken jij de boeken van Iris Visser al?