Recensie: Janie Q – Emma Brodie

In Janie Q stap je in de muziekscene van de vroege jaren ’70. Met optredens op festivals, een onverwachte doorbraak, geheimen en een verslaving. Dit vond ik van Janie Q van Emma Brodie.

Janie Q en de wereld aan haar voeten

In Janie Q volgen we de vrouw die achter deze artiestennaam zit: Jane Quinn. Als de beroemde Jesse Reid een ongeluk met zijn motor blijkt te hebben gehad, valt Janie Q voor hem in op een groot folkfestival. Voor zoveel publiek heeft ze nog nooit gespeeld en haar band Harpoon ook niet. Maar Jane betovert het publiek met haar zwoele stem terwijl ze op blote voeten het podium betreedt. Zo opent Janie Q. Het is 1969 en de wereld lijkt aan haar voeten te liggen. Helemaal wanneer Jesse haar later vraagt om mee op tour te gaan omdat hij Harpoon in zijn voorprogramma wil.

‘Mooi in deze roman is hoe het sprankelt tussen Jesse en Jane’

Mooi in deze roman is hoe het sprankelt tussen Jesse en Jane. Hun levens zijn totaal verschillend, maar ze moedigen elkaar aan, helpen elkaar. Jane verzorgt Jesse zelfs na zijn ongeluk. Als ze samen over muziek praten, Jesse Jane aanmoedigt om zelf teksten te blijven schrijven of piano te spelen bruist het boek. Als lezer voel je dat er iets in de lucht hangt, dat de liefde voor muziek langzaam overgaat in een romance. Dat is mooi en subtiel gedaan door Emma Brodie.

Joni Mitchell en andere inspiratiebronnen

Ik ben best te spreken over Janie Q, maar het duurde even voor ik echt in het verhaal zat. Het eerste hoofdstuk is bedwelmend en smaakt naar meer, maar in dit boek is het niet alleen maar glitter & glamour in de vroege jaren ’70. Die vibe, die adrenaline die Janie Q op het podium voelt, en die je ook als lezer voelt, verdwijnt na het eerste hoofdstuk. Je wordt met je neus op de feiten gedrukt: het echte leven gaat ook gewoon door. Gelukkig wordt het na een tijdje wel weer bruisend omdat het opbloeit tussen Janie en Jesse en de liefde voor muziek van de pagina’s afspat.

‘De personages raken met momenten, net als de scènes af en toe even spankelen en alles dan weer een beetje weg lijkt te ebben’

Interessant om te weten is overigens dat Janie Q losjes is gebaseerd op het liefdesverhaal tussen James Taylor en Joni Mitchell. Ook zegt Brodie dat ze inspiratie heeft gehaald uit het grote muziekfestival Woodstock (zeer logisch als je het boek leest) en andere artiesten en bands uit de jaren ’60 en ’70. Denk aan Joan Baez, Judy Collins en Carly Simon. Ook de LP ‘Blue’ van Mitchell speelt een belangrijke rol in het boek. Al met al ben ik matig positief over het boek. De personages raken met momenten, net als de scènes af en toe even spankelen en alles dan weer een beetje weg lijkt te ebben. Kortom: Drie sterren.