Deze drie kinderboeken las ik de afgelopen tijd

Deze zomer las ik nogal wat boeken, maar tijdens de hittegolf wilde het helemaal niet zo vlotten. Totdat ik dacht: laat ik weer eens een kinderboek lezen. Hartstikke fijn én ik lees ze vaak in een dag uit. En zo las ik zomaar drie kinderboeken.

Bob Popcorn – Maranke Rinck (illustraties door Martijn van der Linden)

Wanneer Ellis op een dag popcorn maakt in de magnetron, gebeurt er iets vreemds. Een van de maïskorrels poft niet, maar zwelt op tot hij zo groot is als een kiwi. Er ploppen twee armpjes tevoorschijn en twee beentjes. Ellis staart de korrel aan, die nu een gezichtje heeft waarmee hij woedend terugkijkt… Het maïsmannetje heet Bob, en is geen gemakkelijk type. Hij slaapt niet, eet onvoorstelbaar veel en is nogal humeurig. Na een tijdje krijgt Ellis er genoeg van. Bob moet weg, maar waar laat je een reusachtige levende popcorn met driftbuien?

‘Een avontuurlijk en grappig kinderboek waar je vrolijk van wordt’

Bob Popcorn is een van de drie kinderboeken die ik las en meteen een héle leuke. Ik was vooral enthousiast over dit boek omdat ik de illustraties van Martijn van der Linden geweldig vindt (denk bijvoorbeeld aan het prachtige boek Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt of Stem op de okapi). In Bob Popcorn zijn de illustraties zeker weer fantastisch, maar minstens zo tof is het verhaal dat Maranke Rinck heeft geschreven. Het hele idee van een maïsmannetje dat uit de magnetron stapt omdat ‘ie geen popcorn wil worden, is ontzettend grappig. Ik vond het zelf al hilarisch om te lezen, maar denk ook zeker dat kinderen dit heel erg grappig en vermakelijk zullen vinden. Kortom: een avontuurlijk en grappig kinderboek waar je vrolijk van wordt. Deel 2, De popcorn spion, is trouwens ook al uit!

Sterren: 4
Cijfer: 7,5

Portiek zeezicht – Annejan Mieras

Fenna woont met haar moeder in een portiekflat. Haar vader zit in hun oude huis in de polder vooral hoofdpijn te hebben en gevoelig te zijn. Dus Fenna moet het hier maar zien te redden. En dat is niet zo makkelijk met een pestkop als Tess in de klas en een onmogelijke huiswerkopdracht. Gelukkig zijn er de mensen van de portiek: de nieuwsgierige zussen Bakker, de studenten, de begrafenisondernemer en zijn vrouw, de Poolse Janek, verhuizer Sjaak, de kleurrijke tante Afiba en sinds kort de mysterieuze Benedict. Met zulke buren valt genoeg te beleven! Er gebeuren namelijk vreemde dingen in de portiek. Fenna heeft er haar handen aan vol! En dan staat er op woensdagmiddag ook steeds een boos meisje voor de deur..

‘Een mooi en klein verhaal dat mijn hart een beetje stal’

De boeken van Annejan Mieras stonden al lang op mijn lijstje en deze zomer las ik ze allebei. Ik begon met Portiek Zeezicht, wat meteen mijn lievelings werd van de twee. Misschien komt dat ook omdat ik op een fijne zonnige dag, waarbij het niet te warm was, volledig opging in dit boek terwijl ik ijskoffie dronk op mijn balkon. Maar ook zeker omdat dit boek zo fijn is. Ik kreeg er echt nostalgische gevoelens van omdat ik enorm moest denken aan Pluk van de Petteflet. Portiek Zeezicht is heel anders, maar de setting van een flat en zijn bewoners zorgde ervoor dat ik ook moest denken aan Pluk. Verder vond ik hoofdpersoon Fenna heel tof en kwamen er veel meer thema’s aan bod dan ik had verwacht, zo gaat het bijvoorbeeld over vooroordelen, pesten en een afwezige vader. Al met al: een mooi en klein verhaal dat mijn hart een beetje stal. Zeker geen slecht debuut van Mieras.

Sterren: 4
Cijfer: 7,5

Homme en het noodgeval – Annejan Mieras

Het is geen rugbyvriendje van Tim dat komt logeren, maar die rare meid uit Hommes klas: Pien. En ze moet ook nog in Hommes kamer, dus Homme moet bij Tim. Logisch dat Homme het helemaal niet ziet zitten. Waarom moet Pien zo nodig bij hen als haar moeder even niet meer kan? Ze is onhandig, lust niks, en ze zegt dat ze een prinses is. En natuurlijk wordt ze hartstikke voorgetrokken door zijn ouders… Aangespoord door zijn grote vriend, fietsenmaker Kees, gaat Homme stiekem op onderzoek uit. Wie is Pien nou echt?

‘Al met al was het toch niet echt mijn boek’

Een week nadat ik Portiek Zeezicht had gelezen, begon ik in Homme en het noodgeval. Van dit tweede boek van Annejan Mieras had ik hoge verwachtingen, maar op een of andere manier bleek het niet helemaal mijn boek. Dat kan natuurlijk. Toch is het zeker geen slecht boek. Mieras vertelt kleine verhalen op een hele mooie manier, vind ik. Het is niet groots en meeslepend allemaal, wel klein en realistisch. Homme en het noodgeval gaat over Homme, een jongen die ijzerdieren maakt van oude fietsonderdelen, en Pien, een gek meisje dat bij Homme in huis komt wonen. Uiteindelijk groeien ze steeds meer naar elkaar toe. Dat is mooi om te zien. Al met al was het toch niet echt mijn boek. Ik miste een klik met de hoofdpersoon, terwijl ik Pien juist wel heel interessant vond. Daarom krijgt dit boek 3 sterren. Fijn boek, niet slecht, maar mij pakte het niet zo.

Sterren: 3
Cijfer: 6,5/7