Recensie: Liefde is voor losers – Wibke Brueggemann

Een LGBTQ-boek over een vijftienjarig meisje dat zonder dat ze het doorheeft verliefd wordt op een ander meisje in een kringloopwinkel – dat is Liefde is voor losers in het kort, maar eigenlijk gebeurt er tussendoor nog veel meer. Dit vond ik van Liefde is voor losers, het debuut van Wibke Brueggemann.

Hopen dat je nooit verliefd wordt, totdat dat plots toch gebeurt

In Liefde is voor losers volgen we de vijftienjarige Phoebe, die in dagboekvorm over haar leven schrijft. Als lezer begint dat dagboek, lekker chronologisch, op 1 januari. Ze klaagt over oudjaarsdag, waarop haar beste vriendin Polly vastgeklampt is aan haar nieuwe vriendje Tristan. Polly heeft haar niet eens een gelukkig nieuwjaar gewenst. In de maanden die volgen, ergert Phoebe zich dood aan de liefde. Zij zweert aan zichzelf dat ze alle tekenen van verliefdheid opmerkt en zelf nooit verliefd gaat worden. Alsjeblieft zeg, zoals Polly worden? Zo wordt zij natuurlijk nooit.

‘Die humor door het boek heen, zorgt er toch voor dat je wel wilt blijven lezen’

Hoewel het dagboek soms wat zeurderig overkomt (maar ja, een dagboek is er om je hart te luchten hè?), leest het verhaal vlot door. De flinke dosis sarcasme die in het boek zit, draagt daar ook aan bij. Zo schrijft Phoebe op 14 maart: ‘Je hebt oorlog, hongersnood, onrechtvaardigheid, klimaatverandering, en het enige waar iedereen het over wil hebben is seks. En als ze dan eindelijk seks hebben, dan willen ze het er nog de hele tijd over hebben omdat het niet zo super of spectaculair is als ze gedacht hadden. Gaap.’ Die humor door het boek heen, zorgt er toch voor dat je wel wilt blijven lezen. Naast de droge humor en fijne schrijfstijl van Brueggeman, is er nog een factor waardoor het boek tot doorlezen aanzet: Phoebe dreigt verliefd te worden, ook al heeft ze dat zelf niet door.

De kringloopwinkel, Emma & designerkatten

Die liefde van Phoebe begint in de kringloopwinkel. Haar moeder werkt als arts voor Médecins Internationaux en is vertrokken naar Syrië om mensen te helpen, waardoor Phoebe zoals gewoonlijk bij Kate wordt ondergebracht. Kate, een goede vriendin van haar moeder, heeft de overleden vader van Phoebe nog gekend is en is mede daardoor een soort peetmoeder voor haar geworden. Ze woont in Londen samen met haar designerkatten, waar Phoebe vooral een hekel aan heeft. En: Kate heeft een kringloopwinkel. Als er iets doms gebeurt met de katten door Phoebe, besluit ze dat ze Kate tegemoet moet komen. Ze belandt daardoor in de kringloopwinkel en helpt mee met dozen uitpakken, kleding stomen en noem maar op – de hele rambam. En daar, tussen de rekken en dozen, leert ze Emma kennen.

’Een hilarisch en sarcastisch tienerdagboek met de nodige diepgang’

Die sfeer in de kringloopwinkel is hilarisch. Van de personages die er werken (de irritante oudere vrouw Pat, waaraan Phoebe een lichte hekel heeft & Alex, een jongen met het syndroom van Down die van ijsjes houdt) tot de werkzaamheden die ze moeten uitvoeren (niks wordt geromantiseerd, ook een verademing). Wat ik vooral grappig vond is dat Emma en Phoebe op een gegeven moment een ‘donatie van de week’ uitkiezen, een gek iets dat iemand gedoneerd heeft en dat ze in die week proberen te verkopen aan een klant.

Een tienerdagboek met diepgang

Al met al is Liefde is voor losers van Wibke Brueggemann een hilarisch en sarcastisch tienerdagboek met de nodige diepgang. De verhaallijn over de overleden vader van Phoebe, maar ook die over haar struggles met de liefde en haar onverwachte gevoelens voor Emma, zorgen ervoor dat het boek aardig overeind weet te blijven.

Cijfer: 7
Sterren: 3

Dit boek is uitgegeven bij Gottmer en de vertaling is gedaan door Aimée Warmerdam. Ik kreeg voor deze recensie een exemplaar van het boek opgestuurd.