YALfu 2019: van Nederlandse auteurs tot Enrico Galiano & Victoria Schwab

Afgelopen zondag was het tijd voor YALfu, misschien wel het leukste onderdeel van het ILFU (International Literature Festival Utrecht). Ik reisde met de trein naar Utrecht, stapte TivoliVredenburg binnen en liet me meevoeren in de gesprekken met de auteurs tijdens het podiumprogramma. Dit was mijn dag op YALfu.

Podiumprogramma, deel 1: Rima Orie, Daniëlle Bakhuis & Astrid Boonstoppel

Het podiumprogramma begon met drie Nederlandse auteurs, namelijk Rima Orie, Daniëlle Bakhuis & Astrid Boonstoppel. Rima Orie won de Moon YA-schrijfwedstrijd en debuteerde vervolgens met het fantasyboek De zwendelprins, Daniëlle Bakhuis kennen we onder andere van De eliminatie en De executie en Astrid Boonstoppel debuteerde met Dit is hoe het ging. Edward van de Vendel interviewde de drie en vroeg bijvoorbeeld of hun (vroegere) baan invloed heeft gehad op hun boeken. Wat ik heel leuk vond, is dat Rima vertelde dat ze beslismedewerker is. Ze beslist op een ministerie over juridische zaken. Ze mocht er niet teveel over zeggen, want het zijn gevoelige zaken, maar ze ziet zaken van over de hele wereld voorbijkomen.

‘Ik vond het mooi dat Rima zei dat ze hoopte dat het in de toekomst normaal is dat deze boeken erbij horen, dat het niet meer benoemd hoeft te worden’

Naast dat haar baan wat invloed heeft gehad op haar boek, was haar Surinaams-Hindoestaanse afkomst vooral een inspiratiebron. Vroeger schreef ze zichzelf uit verhalen, schreef ze onbewust altijd over witte personages. Door de #strijdvoordiversiteit en de #ownvoices-beweging, is ze er anders naar gaan kijken. Ik vond het mooi dat Rima zei dat ze hoopte dat het in de toekomst normaal is dat deze boeken erbij horen, dat het niet meer benoemd hoeft te worden.

Verder vertelde Daniëlle vooral over haar nieuwste boek, een YA-horror met de naam Clownsnacht. Ze komt veel op middelbare scholen en veel tieners wilden wel eens een horrorverhaal lezen, dat inspireerde haar om er zelf een te schrijven. Ik ben heel benieuwd! Astrid Boonstoppel kende ik nog niet zo goed, maar haar boek sprak me na het podiumprogramma wel aan. Dit is hoe het ging is een YA-boek over een meisje dat gepest wordt, een moeilijk verleden heeft en alleen bij haar online vriend Adrian terecht kan. Ik ga het lezen.

Enrico Galiano en hoe schrijven als een mozaïek is

Toen was het tijd voor Enrico Galiano. Ik was meteen fan van hem, ondanks dat ik zijn boek nog niet heb gelezen, omdat hij heel liefdevol over De bijzondere woorden van Gioia sprak. Tel daar het Italiaanse accent bij op die je door zijn Engels heen hoorde, en ik was verkocht. Galiano deed me daarnaast een klein beetje denken aan Benjamin Alire Sáenz, de auteur van Aristoteles en Dante ontdekken de geheimen van het universum, omdat hij op een bepaalde manier poëtisch sprak. Op zo’n manier dat het bij je binnenkomt.

‘Galiano benadrukte dat schrijven als een mozaïek is’

Galiano vertelde over zijn inspiratiebronnen, wat vaak zijn leerlingen zijn. Hij is namelijk docent in Italië. Hij vertelde dat hij de les altijd begint met 10 minuten aandacht voor de klas. Leerlingen kunnen dan vertellen over wat ze hebben meegemaakt, waar ze tegenaanlopen, vragen stellen en noem maar op. Onwijs lief. In De bijzondere woorden van Gioia zit ook een leraar waarbij hoofdpersoon Gioia haar ei kwijt kan. Die heeft Galiano deels op een collega-leraar gebaseerd die filosofie geeft. Verder benadrukte Galiano dat schrijven als een mozaïek is. Naast inspiratie uit leerlingen en collega’s, haalt hij overal stukjes vandaan. Uit zijn eigen jeugd bijvoorbeeld, maar eigenlijk uit van alles. Al die stukjes samen – net als bij een mozaïek dus – vormen zijn boeken.

Podiumprogramma, deel 2: Victoria Schwab

Na een korte pauze, waarin ik samen met Irene naar de kraampjes liep om boeken te kopen, ging het podiumprogramma verder met Victoria Schwab. Daar kwamen duidelijk de meeste mensen voor, want er werden veel vragen gesteld en je merkte dat de zaal nog aandachtiger luisterde dan voor de pauze. Victoria Schwab is namelijk gehoorlijk populair. In het Engels verschenen al vele fantasyboeken van haar, in het Nederlands is de Schermering-trilogie nu uit bij Boekerij. Althans, het derde deel verschijnt in januari 2020.

‘Victoria vertelde dat vrijwel al haar personages niet binair zijn’

Victoria sprak erg enthousiast over haar boeken en personages. Zo vertelde ze dat vrijwel al haar personages niet binair zijn. Ze schrijft vaak over LGBTQ+/genderfluïde personages in haar fantasyboeken en zei dat het belangrijk is dat er ook boeken zijn waarin deze groep mensen er gewoon bijhoort. Boeken over coming-out zijn ook van belang, maar het hoeft er niet altijd om te draaien. Daarnaast vond ik het interessant wat ze vertelde over helden en schurken. Haar fantasyboeken spelen zich natuurlijk af in een fictieve wereld, waarin helden en schurken bestaan. Toch probeert ze ervoor te zorgen dat haar lezers om een slecht personage gaan geven, door over het verleden van het personage te vertellen. Zo ontstaat er een grijs gebied, die er in het echt natuurlijk vooral is.

Boeken signeren & bijpraten met boekvriendinnen

Na het podiumprogramma liet ik mijn boeken signeren. Ik kocht op YALfu namelijk Clownsnacht van Daniëlle Bakhuis, die daar exclusief eerder te koop was, De bijzondere woorden van Gioia van Enrico Galiano en vond onverwacht ook Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt van Edward van de Vendel. Die laatste was uitverkocht in mijn eigen boekhandel, dus ik was dolblij dat ik nu een eigen exemplaar kon kopen. Eerder las ik namelijk het exemplaar uit de bibliotheek. Ik liet alle drie signeren en liep daarna langs de kraampjes, maar praatte vooral bij met boekvriendinnen. Ook kwam ik meiden tegen die ik kende van Instagram of Twitter, maar die ik nog nooit in het echt had gezien. Onwijs leuk om elkaar zo te ontmoeten.

‘Iedereen kreeg het boek Birthday van Meredith Russo in de goodiebag’

Als laatste haalde ik de goodiebag op, waar ik heel blij mee was (en ben). Iedereen kreeg namelijk Birthday van Meredith Russo cadeau. Daarnaast had iedereen een ander boek, zo zag ik mensen met Het schaduwjaar lopen, maar ook met Het meisjesmanifest en een boek van Teri Terry. Zelf kreeg ik Match van Buddy Tegenbosch, die ik nog niet had gelezen. Kortom: héle fijne goodiebag!

Na de goodiebag wilde ik mijn boek nog laten signeren bij Victoria Schwab, maar die rij zo ONGELOFELIJK LANG dat ik besloot om die signeerronde aan me voorbij te laten gaan. Later nam ik afscheid van mijn vriendinnen – hoewel ik nog uren over boeken kon praten – en ging ik met de trein terug naar huis. See you next time, YALfu.

Dat was mijn dag op YALfu. Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen. Was jij ook op YALfu of ben je er een andere keer geweest? Laat me zeker weten hoe jij het vond.