Recensie: Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt – Edward van de Vendel

Vandaag begint de Kinderboekenweek. Dat leek me een goed moment om te delen wat ik vond van Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt van Edward van de Vendel. Want ondanks dat deze dichtbundel al enorm de hemel in is geprezen, bejubel ik ‘m met alle liefde nog wat meer.

Gedichten waar je wat aan hebt (of juist niet)

Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt is allereerst een hele veelzijdige bundel. Er staan gedichten in waar je écht wat aan hebt, zoals het prachtige ‘wat je moet doen als je opa steeds meer vergeet’. Een enorm lief en ontroerend gedicht. Wat ik er knap aan vond, is dat het over een zwaar onderwerp gaat maar het gedicht niet te zwaar aanvoelt. Het houdt een bepaalde lichtheid. Dat is heel prettig. Bovendien kwam het gedicht bij mij behoorlijk binnen (lees: ik had daadwerkelijk tranen in mijn ogen), omdat ik een oma heb die steeds meer vergeet.

‘Bovendien kwam het gedicht bij mij behoorlijk binnen, omdat ik een oma heb die steeds meer vergeet’

Ook ‘wat je moet doen als je je verveelt’ vond ik mooi. Het gaat over een kleinzoon die zich verveelt en aan zijn opa vraagt wat hij vroeger deed op zijn leeftijd. Opa vraagt: ‘Wat doe je nou?’/Je zegt: ‘Opa, stil, ik maak een Instagram van jou’. Kortom: de gedichten over grootouders en hun kleinkinderen vond ik vooral erg mooi, omdat ze zo herkenbaar zijn. Maar we zijn er nog niet, want deze bundel gaat niet alleen over opa’s en kleinkinderen. Het gaat over zoveel meer.

Een gekke zin leren zeggen in het Noors en hoe je een boekbespreking houdt

Het is namelijk ook een hele grappige dichtbundel. Naast gedichten waar je daadwerkelijk iets aan hebt, staat het vol met gedichten waar je niets aan hebt. Nou ja, niets.. Je kunt er zeker wel iets mee, je kunt er namelijk erg om lachen. Zoals ‘wat je moet doen als je een andere taal wilt leren’ waarin je een idiote zin leert zeggen in het Noors of het slotgedicht ‘wat je moet doen als je over dit boek een boekbespreking moet houden’. In die laatste staat onder andere dit stuk: ‘Het heet/Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt/en ik raad niemand aan om hem te lezen,/want hij is raar./Zeg nou zelf:nijlpaarden?/Daar struikel ik nou nooit eens overheen./Wel natuurlijk de hele tijd/over zo’n gemeen uitgestoken/struisvogelteen.’

‘Gedichten waar je niets aan hebt? Nou ja, niets.. je kunt er zeker wel iets mee, je kunt er namelijk erg om lachen’

Mijn eindoordeel over deze dichtbundel

Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt is een dichtbundel waar ik alleen maar lyrisch over kan zijn. Ik vond Stem op de okapi al prachtig, waarin eveneens prachtige illustraties van Martijn van der Linden staan, maar Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt is minstens zo goed. Misschien zelfs beter, maar dat is lastig vergelijken. Hoe dan ook is deze bundel ontroerend, enorm grappig en veelzijdig. Een bundel die je zeker moet gaan lezen. Ik geef het vijf sterren.

Overigens, heeft iemand nog advies over wat je moet doen als je een crush hebt op de schrijfstijl van een auteur? Want ik vrees dat ik dat wel nodig heb nu. ?

Cijfer: 9
Sterren: 5