Recensie: Een onverwachte kerst – Nathalie Cox

November is nog niet eens voorbij of er liggen al kerstachtige boeken in de boekhandel. Ik vind het fantastisch, verhalen met een kerstsfeer, want daardoor krijg ik zelf ook direct zin om een kerstboom op te zetten en cadeautjes uit te pakken. Vandaag vertel ik je wat ik vond van het feelgood boek Een Onverwachte Kerst van Nathalie Cox. En ik mag ook een exemplaar weggeven!

Hier gaat Een Onverwachte Kerst over

Charlie houdt niet van Kerstmis, en dit zou wel eens de ergste decembermaand van haar leven kunnen worden. Haar vriend heeft haar ingeruild voor zijn personal trainer, haar appartement is getroffen door een gaslek en haar moeder heeft besloten de feestdagen met haar vijfde man in Australië door te brengen.

‘Deze kerst zou wel eens interessanter kunnen worden dan Charlie ooit had verwacht’

Single, met een lichte hersenschudding en tijdelijk dakloos, stemt Charlie er schoorvoetend mee in de feestdagen door te brengen in Devon, om mee te helpen in de hondenopvang van haar nichtje. Maar haar plannen voor een rustige plattelandskerst met enkel harige viervoeters als gezelschap vallen in duigen als ze de Duitse dog Malcolm en zijn onweerstaanbare (maar helaas verloofde) baasje Hugo ontmoet. En als klap op de vuurpijl is er ook nog Cal, de aantrekkelijke maar vreselijk arrogante lokale dierenarts. Deze kerst zou wel eens interessanter kunnen worden dan Charlie ooit had verwacht.

Een cliché begin, maar het wordt steeds leuker

Het verhaal begint met hoofdpersoon Charlie. Alles gaat een beetje mis in haar leven. Haar relatie is uit, er is een gaslek in haar appartement en ze is ook niet helemaal tevreden met haar baan. Het liefst zou ze de kerst thuis vieren in haar appartementje in Londen, maar omdat dat niet meer gaat besluit ze naar haar nicht te gaan in Devon. Tot dusver vond ik het allemaal een beetje cliché, want een ‘oh-alles-gaat-mis-en-opeens-ontmoet-ik-de-liefde-van-mijn-leven-verhaal’ heb ik inmiddels wel erg vaak gelezen. Toch bleef het verhaal me wel boeien, vooral omdat het vlot is geschreven en je daadwerkelijk een band krijgt met Charlie. Ze is erg likeable namelijk (want grappig, redelijk zelfverzekerd en no-nonsense) en omdat je haar steeds beter leert kennen blijf je doorlezen.

‘Ik merkte halverwege het verhaal dat ik steeds meer zin had om door te lezen’

Na een wat cliché begin, begon het verhaal pas echt. Charlie belandt in het hondenhotel van haar nicht op het platteland en moet zelfs alles in haar eentje runnen. En dat terwijl ze honden eigenlijk haat. Ze maakt de meest hilarische situaties mee – soms een beetje onrealistisch, maar dat zie ik even door de vingers – waardoor het verhaal lekker feelgood is. Wat ook meehelpt is dat er twee knappe mannen over de vloer komen bij het hondenhotel. De rijke Hugo met zijn hond Malcolm en dierenarts Cal. Dat levert de nodige romantische situaties op, natuurlijk. Ik merkte halverwege het verhaal dat ik steeds meer zin had om door te lezen, omdat ik wilde weten voor wie Charlie zou kiezen en wat er zou gebeuren tussen hen.

Laagdrempelig en vlot, maar geen wauw-gevoel

De kracht van het verhaal zit ‘m vooral in de setting. Het is tof bedacht dat het zich afspeelt in een hondenhotel, een luxe pension voor honden, en dat Charlie vervolgens tóch een band krijgt met ze. Daarnaast zit de kracht van het boek in het personage Charlie. Ze is leuk, grappig en eigenlijk best normaal. Al vanaf het eerste hoofdstuk kon ik me wel met haar identificeren. En dat zegt veel, want ik heb regelmatig het tegenovergestelde met feelgood boeken. Ik weet niet wat het is, maar met feelgoodboeken van Amerikaanse of Engelse auteurs merk ik wel eens dat ik minder binding heb met de personages. Dat ligt soms aan de situaties waarin de personages zich bevinden, maar ook wel eens een de overvloed aan (moeilijke) namen in het verhaal. Ik moet dan meer moeite doen om meegevoerd te worden met het verhaal. Gelukkig was dat bij dit boek niet het geval. Een Onverwachte Kerst is lekker laagdrempelig.

‘In een kerstboek wil ik personages die zoenen onder de mistletoe, samen gaan schaatsen in een park dat met lichtjes is versierd en elkaar cadeautjes geven’

Dan nog even een puntje van kritiek. Hoewel er genoeg gebeurt in het verhaal, mochten er van mij nog best wat spectaculairdere dingen gebeuren. Er mocht meer romantiek in, vooral richting het einde. In een kerstboek wil ik personages die zoenen onder de mistletoe, samen gaan schaatsen in een park dat met lichtjes is versierd en elkaar cadeautjes geven. Dat bleef uit. Er is trouwens wel een epiloog, wat ik kan waarderen, maar het einde gaf me geen wauw-gevoel. Jammer.

Mijn eindoordeel over het boek

Een Onverwachte Kerst krijgt van mij 3,5 sterren. Het verhaal blies me niet omver, maar het is heerlijk om te lezen tijdens de feestdagen.

Hou jij ook van kerstachtige boeken en heb je nog een tip voor mij? Laat het me weten in een reactie.