Recensie: Chemie – Kaat de Kock
Na Selfie en Sterker Dan Jij, komt Kaat de Kock nu met een nieuw boek: Chemie. Wederom een boek met een thema waarin jongeren zich kunnen herkennen. Chemie gaat namelijk over verboden liefde. Maar is dat nou net zo romantisch als in films en series?
In het kort: Chemie
De zeventienjarige Emma verheugt zich op haar klassenreis naar Griekenland. Vooral omdat meneer Vandevelde, haar knappe en jonge leraar chemie, een van de begeleiders is. De meeste meisjes in de klas hebben een crush op hem, en zijzelf stiekem ook. Wat jammer dat hij onbereikbaar is! Maar dan begint Emma te merken dat meneer Vandevelde misschien toch meer belangstelling voor haar heeft dan een leraar zou mogen hebben. Is er écht chemie tussen hen?
Dun boekje, vlot verhaal
Wat meteen opvalt aan Chemie, is dat het best een dun boek is: 134 pagina’s. Ik had het boek daarom ook in twee avonden uit. Dat het boek weinig pagina’s heeft, maakt het natuurlijk niet tot een slecht boek. Ik vond het juist wel fijn dat het verhaal niet langdradig is. De vaart zit er namelijk goed in en dat maakt het tot een vlot verhaal.
‘Ik vond het juist wel fijn dat het verhaal niet langdradig is’
De gebeurtenissen volgen elkaar snel op. Zo zie je eerst dat Emma nog op school zit met haar vriendinnen, en een beetje een crush krijgt op haar leraar chemie. Daarna gaan ze op klassenreis naar Griekenland en ontdekt Emma of het echt iets is tussen hen of niet. Ik vond het boek in ieder geval niet saai. Je merkt dat Emma met haar gevoelens worstelt. Zo denkt ze de ene keer dat haar verliefdheid echt niet kan, en de andere keer dat ze misschien wel een relatie met Meneer Vandevelde kan krijgen. Die tweestrijd zit goed verwerkt in het boek.
Een realistisch verhaal voor jongere lezers
Al met al vond ik Chemie toch meer een verhaal voor wat jongere lezers. Dat komt omdat Emma wat jonger is (17 jaar) en op de middelbare school zit. Als je zelf op de middelbare school zit, is dit waarschijnlijk leuker om te lezen en herken je jezelf meer in de personages. Wat ik wel goed vond, is dat het verhaal realistisch is. Daar krijgt de schrijfster zeker extra punten voor, wat mij betreft. Het is niet het standaard geromantiseerde leraar-leerling verhaal zoals je bijvoorbeeld ziet in Pretty Little Liars, waar Aria en Ezra met elkaar gaan.
‘Het is niet het standaard geromantiseerde leraar-leerling verhaal, zoals in Pretty Little Liars‘
Tot dusver ben ik best positief. Toch vond ik het einde wat tegenvallen. Het had van mij nog iets spannender gemogen, iets meer creepy. Het slotstuk waarin het vier jaar later is en Emma terugkijkt op de middelbare school, vond ik wel erg leuk bedacht.
Het Eindoordeel
Chemie is een realistisch verhaal en laat zien hoe Emma verliefd wordt op haar leraar chemie. Dat het niet compleet geromantiseerd wordt, vond ik erg goed. In het echte leven is het tenslotte ook niet zoals in films of series. Een leuke young adult voor wat jongere lezers. Ik geef het boek drie sterren.
*Ik kreeg dit boek opgestuurd als recensie-exemplaar van Uitgeverij Clavis
Eén reactie
Rachelkromdijk
Wat een goed artikel ga zo door!